Η ΚΙΝΑ ΚΑΙ Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΤΟΝ ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΚΙΝΔΥΝΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟΥ ΔΥΤΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

Greek Spirit

20-5-2019

Γιατί άραγε πριν και κατά τον Β΄΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, Γερμανία και Ιαπωνία είχαν συστήσει συμμαχικό άξονα; Τι ήταν αυτό που τους ένωνε; Μα ο φόβος τους αλλά και η επιθυμία για τον έλεγχο της Κίνας. Γερμανία και Ιαπωνία είχαν τους ίδιους μεγαλοϊδεατισμούς και είχαν πληγεί το ίδιο απο την οικονομική κρίση του 1929 με την Γερμανία να βρίσκεται σε οικτρή οικονομική κατάσταση από το τέλος του Α΄΄ ΠΠ.

Η Ιαπωνία εισέβαλε στην Κίνα το 1937 και αποσύρθηκε ηττημένη το 1945.

Πριν απο τον Β΄΄ ΠΠ οι Αμερικάνοι δεν είχαν συνειδητοποιήσει ότι η Κίνα αποτελεί κοιμώμενο γίγαντα, κάτι που κατάλαβαν μόνο μετά το 1945.

Οι Γερμανοί μετά το τέλος του Α΄΄ ΠΠ όπου βγήκαν ηττημένοι, ήθελαν να κερδίσουν το χαμένο έδαφος με μια εξόρμηση στην ανατολή κυρίως με όπλο την διπλωματία και την οικονομία αλλά και τον πόλεμο δια αντιπροσώπων. 

Η Ποντιακή γενοκτονία, η Μικρασιατική καταστροφή, οι γενοκτονίες Αρμενίων και Ασσυρίων αλλά και η οικονομική καταστροφή της ελληνικής επιχειρηματικής ελίτ της Μικράς Ασίας με όχημα την τράπεζα της Ανατολής, ήταν όλα έργα της Γερμανικής εκστρατείας προς ανατολάς, εκεί που οι τριτοκοσμικές χώρες διέθεταν μεν πλουτοπαραγωγικές πηγές αλλά ισχνές ηγεσίες και κρατική οργάνωση, εκεί που οι Βρετανοί και Γάλλοι είχαν αποσυρθεί αφήνοντας το χάος.

Η Ιαπωνία με την σειρά της είχε ανάγκη από εξάπλωση εφόσον ήταν πάντα φτωχή σε πρώτες ύλες, είχε πληγεί και αυτή απο το Κραχ του 1929 αλλά παράλληλα έπρεπε να αντιμετωπίσει τον διπλασιασμό του πληθυσμού της που απο το έλος του 19ου αιώνα μέχρι τις αρχες του 20ου είχε αυξηθεί κατά 50%.

Το εμπόδιο για τα σχέδια Ιαπωνίας και Γερμανίας ήταν η Κίνα .

Η Γερμανία αρχικά είχε συνάψει συμμαχία με την Ρωσία με το σύμφωνο Ρίμπεντροπ -Μολότοφ το οποίο υπογράφηκε τον Αύγουστο 1939 και ίσχυσε μέχρι την εισβολή της Γερμανίας στην Ρωσία το 1941. 

Όποιος έχει στο πλευρό του την Ρωσία ή έστω την ελέγχει , έχει κερδίσει κατά το ήμισυ τον αγώνα ελέγχου της Κίνας.

Μετά τον Β ΠΠ η αποχώρηση των Ιαπώνων απο την Ινδοκίνα(Λάος -Καμπότζη -Βιετνάμ) δημιούργησε κενό εξουσίας το οποίο προσπάθησαν να καταλάβουν κομουνιστικές ένοπλες φράξιες εμπνευσμένες απο την κομουνιστική Κίνα. Οι Γάλλοι ως πρώην αποικιοκράτες της Ινδοκίνας πολέμησαν εναντίον των Βετ-Μινχ απο το 1945 μέχρι το 1954 οπότε και μετά την μάχη στο Ντιεν Μπεν Φου ηττημένοι αποσύρθηκαν και εγκατέλειψαν την αποικία τους.

Ο πόλεμος της Κορέας το 1950-53 που χώρισε την Κορεατική χερσόνησο σε δύο κράτη, έγινε για τον έλεγχο της κινεζικής επιρροής.

Το ίδιο και πόλεμος του Βιετνάμ το 1967-74 .

Κατά τον πόλεμο του Βιετνάμ και το 1972 ο πρόεδρος Νίξον επισκέφθηκε επίσημα την Κίνα και αποτέλεσε τον πρώτο δυτικό ηγέτη που είχε επισκεφθεί την χώρα για πάνω απο 25 χρόνια. Ο Νίξον είχε συνομιλίες με τον Μάο Τσε Τουνγκ και το επιτελείο του σε πολύ εγκάρδιο κλίμα και η επίσκεψη θεωρήθηκε ως μεγάλη διπλωματική επιτυχία.

Οι Αμερικάνοι είχαν κατάλαβεi ότι με στρατιωτικά μέσα ήταν αδύνατον να ελέγξουν την Κίνα και έτσι εσπευεσαν να προλάβουν και να ΄΄καπελώσουν΄΄ με διπλωματικά μέσα το άνοιγμα της προς τον κόσμο .

Ήταν τόση η αποτυχία των ΗΠΑ να ελέγξει την κινεζική επιρροή στο Βιετνάμ και την Ινδοκίνα με στρατιωτικά μέσα που το 1971 ο Νίξον μη μπορώντας να αντέξει το κόστος του πολέμου στο Βιετνάμ κατάργησε το σύστημα σταθερών ισοτιμιών του Μπρέττον Γουντς ,θέτοντας έτσι τις βάσεις για την σημερινή κρίση.

Σύμφωνα με το σύστημα αυτό καμία χώρα δεν θα μπορούσε να τυπώνει χρήμα κατά το δοκούν αλλά μόνο όσο αυτό αντικατόπτριζε την αξία των αποθεμάτων της σε χρυσό.

Οι ΗΠΑ κατά την διάρκεια του πολέμου στο Βιετνάμ είχαν τερατώδεις ανάγκες για ρευστό το οποίο ξεπερνούσε κατά πολύ την αξία των αποθεμάτων σε χρυσό. 'Ετσι ο κανόνας του Μπρετόν Γουντς καταρ΄γηθηκε απο τις ΗΠΑ και εισήλθε η έννοια του ΄΄πετροδολαρίου'΄ . Εφόσον το δολάριο ήταν το μοναδικό νόμισμα με το οποίο εκτελούνταν και αποπληρώνοντας οι πωλήσεις πετρελαίου σε όλο τον κόσμο οι ΗΠΑ είχαν το δικαίωμα να τυπώνουν τόσο δολάρια ήταν απαραίτητα για να υπάρχουν σε διαθεσιμότητα για την εξυπηρέτηση των συναλλαγών αυτών οι οποίες συνεχώς αυξάνονταν δίνοντας το δικαίωμα στις ΗΠΑ να τυπώνουν συνεχώς χρήμα χωρίς αυτό να αντικατοπτρίζει αυξημένη βιομηχανική παραγωγή ή αύξηση των αποθεμάτων χρυσού των ΗΠΑ .

Η κατάργηση του κανόνα Μπρέτον -Γουντς ή κανόνα του Χρυσού ,είχε και άλλες ολέθριες επιπτώσεις στον χρηματοπιστωτικό τομέα. Οι τράπεζες μέχρι το 1971 για κάθε 100 δολάρια ενεργητικού είχαν δικαίωμα να κρατούν τα 80 ως ενεργητικό και να επενδύουν τα υπόλοιπα  20 σε δάνεια και χρηματοπιστωτικά προϊόντα. Με την κατάργηση του κανόνα του χρυσού καταργήθηκε και ο κανονισμός διαχειρίσεως του ενεργητικού των τραπεζών οι οποίες ήταν ελεύθερες πλέον απο κάθε 100 δολάρια που διαθέτουν να δανείζουν και να επενδύουν τα 80 και μάλιστα να εγγράφουν στα τρέχοντα κέρδη τους αναμενόμενες αποδόσεις (οι οποίες δεν ήταν εξασφαλισμένες) και όχι ήδη πραγματοποιημένες. Αυτό ονομάσθηκε ΄΄μόχλευση΄΄ (leverage) και αυτή ακριβώς η πρακτική οδήγησε στην σημερινή κρίση.  

Και όλα αυτά για να αντιμετωπισθεί η Κίνα η οποία τελικά χωρίς αεριτζίδικους κανόνες και μόνο με την απτή βιομηχανική παραγωγή της έχει κατακτήσει τον κόσμο σήμερα.
Από όποιες χώρες της Ασίας περνάει ο χερσαίος ΄΄δρόμος του μεταξιού''( one belt-one road) η Κίνα έχει θηρίωδη δάνεια στις επιρεπείς σε διαφθορά και κακοδιαχείριση κυβερνήσεις με αποτέλεσμα οι χώρες αυτές να μην μπορούν να αποπληρώσουν και να έχουν ξεπουληθεί κυριολεκτικά στη Κίνα. Έρχεται και η σειρά μας  και αυτό αφού έχουμε υποστεί το ίδιο απο την Γερμανία

Το 1989 η δυτική και ανατολική Γερμανία ενώνονται, το τείχος του Βερολίνου πέφτει και το τεράστιο κόστος των 200 δις ευρώ της ενσωμάτωσης της ισχνής οικονομίας της πρώην ανατολικής Γερμανίας στην δυτική ,επωμίζονται οι χώρες του ευρωπαϊκού νότου με την τεχνητή κρίση που ζούμε απο το 2008.

Η Γερμανία ενωμένη πλέον αποφασίζει ότι οι ΗΠΑ δεν μπορούν να ελέγξουν την Κίνα και ακολουθεί και πάλι την ίδια πρακτική με αυτή του Β΄ΠΠ . Η Γερμανία συνάπτει συμμαχικό οικονομικό άξονα με την Ρωσία του Πούτιν . Η Ρωσία δίνει αέριο και η Γερμανία τεχνολογία.

Κατόπιν, η Γερμανία ερημοποιεί τον ευρωπαϊκό νότο απομυζόντας ανθρώπινο δυναμικό , χρήμα και φυσικούς πόρους , αδειάζοντας κυριολεκτικά την νότια Ευρώπη την οποία προορίζει για εκχώρηση στους Καταριανούς οι οποίοι χρηματοδοτούν παρασκηνιακά την εισροή ΄΄παράτυπων΄΄ μεταναστών.

Η Γερμανία σε αντάλλαγμα θέλει να λάβει αέριο απο το Κατάρ με ένα αγωγό που διασχίζει και την Συρία αλλά η Ρωσία είχε αντίθετη γνώμη.

Παράλληλα η Γερμανία επενδύει στην Κίνα και ιδρύει βαριά βιομηχανία με στόχο την εξαγορά της κινεζικής οικονομίας .Ωστόσο το κινεζικό κράτος αφήνει τους Γερμανούς να μεταδώσουν την τεχνογνωσία τους και μετά τους πετάει ουσιαστικά έξω απο την χώρα.Οι Γερμανοί σε πανικό προσπαθούν να κάνουν την Ουκρανία προτεκτοράτο τους με στόχο την εκμετάλλευση της βαριάς βιομηχανικής υποδομής της χώρας που σε συνδυασμό με το χαμηλό κόστος εργασίας και παραγωγής θα μπορούσε να δημιουργήσει μια κινεζικού τύπου παραγωγή στην Ευρώπη. Οι ΗΠΑ προετοίμαζαν την άλωση της Ουκρανίας απο το 1991 και οι Γερμανοί το 2014 ανεβαίνουν στο τραίνο αυτό τελευταίοι μαζί με τα τσιράκια τους, τους Πολωνούς οι οποίοι έχουν εδαφικές βλέψεις στην Ουκρανία.

Όμως ο Πούτιν προσαρτά την Κριμαία και υποδαυλίζει τον πόλεμο στην Αν. Ουκρανία μέχρι σήμερα.

Και όλα αυτά για τον φόβο της Κίνας η οποία σε λίγα χρόνια θα μας έχει καταπιεί οικονομικά.

Η Κίνα αποτελεί τον κίνδυνο για τον δυτικό πολιτισμό . Ο Τραμπ το έχει καταλάβει και προσπαθεί να ακολουθήσει το μοντέλο του οικονομικού προστατευτισμού (που ακολουθεί και η Κίνα για τον  εαυτό της) για να αυξήσει την βιομηχανική παραγωγή και αυτάρκεια των ΗΠΑ. Στην Ευρώπη χωρίς ηγέτες διαδηλώνουμε για την επιστροφή του δώρου Χριστουγέννων χωρίς να έχουμε καταλάβει ότι χωρίς ηθική -πνευματική ανασυγκρότηση και χωρίς εμπνευσμένη ηγεσία θα καταλήξουμε αποικία της Κίνας με χειρότερο βιοτικό επίπεδο απο αυτό της Ινδοκίνας.