Στο Ισραήλ αυτή τη στιγμή διακυβεύεται η Ελευθερία της Ευρώπης η οποία δέχεται επίθεση από το Ισλάμ του σκότους -

 

---

Eίναι κάτι παραπάνω από πόλεμος των Ισραηλινών που βλέπουν τις οικογένειές τους να δέχονται επίθεση από τους τρομοκράτες τζιχαντιστές.

By The Clockwork Orange Team

Πρόκειται για τον πόλεμο του Φωτός εναντίον του Σκότους.

Πρόκειται για έναν πόλεμο που μας αφορά όλους και πρωτίστως την Ευρώπη.

Στο Ισραήλ αυτή τη στιγμή διακυβεύεται η Ελευθερία της Ευρώπης η οποία δέχεται επίθεση από το σκοτεινό Ισλάμ.

Ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος έγραφε το 2015>

Για τις ανάγκες του νέου μου βιβλίου για το Αζερμπαϊτζάν, συνομίλησα προ καιρού με ένα μετριοπαθή αλλά πιστό μουσουλμάνο της κοινότητας του Αμπού Μπεκρ, στο Μπακού, που δεν μάσησε τα λόγια του:

“Εδώ στο Αζερμπαϊτζάν έχουμε εξασφαλίσει μια πραγματική όαση μετριοπάθειας και ηρεμίας. Τα πράγματα όμως δεν είναι παντού και για πάντα έτσι. Εσείς στη Δύση” μου σημείωσε με έμφαση, “κρίνετε τα πράγματα μέσα από τις δικές σας θρησκευτικές και πολιτιστικές αξίες και αντιλήψεις. Γι’ αυτό και συνήθως δεν καταλαβαίνετε τι ακριβώς συμβαίνει”.

“Μα αντιδρούμε με ανθρωπισμό και με στήριγμα την ανοχή” του αντέτεινα.

“Αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα σας” αποκρίθηκε. “Οι μουσουλμάνοι στη Δύση δεν ενσωματώνονται στον δικό σας τρόπο ζωής και στις δικές σας αξίες και αρχές. Κι αντιδρούν με τον δικό τους τρόπο, διατηρώντας άσβεστες και τις αντιλήψεις άλλα και το μίσος που τους πλημμυρίζει. Εσείς σκέφτεστε ανθρωπισμό, λχ με τους πρόσφυγες, κι εισπράττετε τρομοκρατική βαρβαρότητα και φόνους. Απλά και μόνο επειδή είσαστε Δυτικοί και όχι μουσουλμάνοι. Οφείλετε να κατανοήσετε κάποιες θεμελιώδεις ισλαμικές αρχές. Που δεν μπορεί να τις απεκδυθεί κανένας αφοσιωμένος στις παραδόσεις μουσουλμάνος, όπου κι αν βρίσκεται. Λ.χ. η αρχή της “μετακίνησης” (χαιζίρια). Σύμφωνα με το Κοράνι και πολλά “χαντίντ” (πράξεις κι ερμηνείας των εφαρμογής των κανόνων) αποτελεί ιερή υποχρέωση για κάθε πιστό η μετεγκατάσταση σε κομμάτια γης που δεν είναι, καθ’ όλον η εν μέρει, ελεγχόμενα από το Ισλάμ. Με βάση τις εντολές της “ντα’ ουα”, που αποτελούν ένα είδος ισλαμικής επιταγής, όλοι αυτοί οφείλουν να εργασθούν για την διάδοση του μηνύματος του Ισλάμ και την εγκαθίδρυση ενός ισλαμικού κράτους”.

“Εννοείς δηλαδή πως η ροή μεταναστών ή προσφύγων γίνεται βάσει σχεδίου για την εσωτερική υπονόμευση των δυτικο- χριστιανικών χωρών;”

“Αυτό που λέω είναι πως, ανεξαρτήτως προθέσεων, οι γραφές καθοδηγούν τον πιστό μουσουλμάνο σε τέτοια συμπεριφορά. Όλοι οφείλουν, με τον ένα η τον άλλο τρόπο, να ενταχθούν, αυτοί και ο κόσμος στον οποίο ζουν, στο ‘Νταρ αλ Ισλαμ’ –στον κόσμο δηλ. του Θεού. Ενόσω εσείς επιμένετε και ομιλείτε για ανθρωπισμό, υποδοχή προσφύγων με τρόπο ανοικτό και με στόχο την ομαλή αφομοίωση, αυτοί θα συνεχίσουν να δουλεύουν για την σταδιακή επιβολή της Σαρία (ισλαμικού νόμου) και την καθυπόταξη των καφίρων (άπιστων). Σε εποχές εντάσεων μάλιστα αυτός ο στόχος μπορεί να πάρει την μορφή τρομοκρατικών κινήσεων και ένοπλων συγκρούσεων. Όλος ο κόσμος αποτελεί δυνάμει προέκταση της εξουσίας του Ισλάμ. Η τζιχάντ (ο αγώνας) για την επιβολή του μπορεί να πάρει (καί να νομιμοποιείται γι’ αυτό) κάθε μορφή”.

Δυστυχώς η Δύση έχει τα μάτια κλειστά. Αντιδρώντας με την λογική και τον φιλελεύθερό της ανθρωπισμό υπογράφει την θανατική της καταδίκη. Οι φρικαλεότητες στο Παρίσι δεν αποτελούν παρά το ξεκίνημα μιάς σειράς τέτοιων αποτρόπαιων πράξεων. Εκκολάπτουμε μόνοι μας το φίδι που ετοιμάζεται να μας θανατώσει. Θα συνιστούσα δύο εντυπωσιακά (γαλλικά αλλά μεταφρασμένα στα ελληνικά) βιβλία. Τον “Γερμανό Μουζαχεντίν” και την Υποταγή που περιγράφουν γλαφυρότατα όσα συμβαίνουν στις δυτικές ισλαμοκρατούμενες γειτονιές. Και προδιαγράφουν μάλλον έντονα ανησυχητικές προοπτικές.

Το πρόβλημα είναι το ίδιο το Ισλάμ κι όχι απλά οι τρομοκράτες. Θα σημειώσω μερικά πράγματα για να θεμελιώσω την άποψή μου.

Έχετε διαπιστώσει καμία κινητοποίηση “μετριοπαθών” μουσουλμάνων σε ολόκληρο τον Δυτικό κόσμο εναντίον των φρικαλεοτήτων που διαπράττουν οι φανατικοί; Δεν σας προβληματίζει αυτή η περίεργη σιωπή;

Γιατί η ροή των προσφύγων από τις εμπόλεμες περιοχές προς την Δύση πήρε τέτοια μεγάλη ένταση τους τελευταίους μήνες; Ο πόλεμος στην Συρία ξεκίνησε το 2010 – 2011. Γιατί τώρα; Μήπως συνδέεται με την δήλωση του ηγέτη του Ισλαμικού Χαλιφάτου τον Φεβρουάριο του 2015 πως “θα πλημμυρίσουμε την Δύση με μετανάστες ώστε να κυριαρχήσουμε στις κοινωνίες αυτές από μέσα” περνώντας το κυρίαρχο μήνυμα του Ισλάμ;

Είναι υποχρεωμένοι ή όχι όλοι οι μουσουλμάνοι να ακολουθήσουν, μόλις υπάρξει ανάγκη, το μήνυμα του Μωάμεθ (μέσα από το Κοράνι και τα Χαντίντ [ιερές διδασκαλίες]) για μετακίνηση (Al Hijra) ώστε να καταληφθούν πλημμυρισμένες από μέσα περιοχές των απίστων;

Οφείλουν να δείχνουν υποταγμένοι και υπάκουοι μέχρι να είναι σε θέση να κινητοποιηθούν και να εφαρμόσουν την Σαρία; Ηδη σε περιοχές που έχουν σημαντικά μεγάλους αριθμούς απαιτούν αλλαγές στις τοπικές συνήθειες και πρακτικές (στο Ντύσσελντορφ πέτυχαν μόλις την περασμένη εβδομάδα την κατάργηση στα σχολεία της χριστιανικής γιορτής του Αγίου Μαρτίνου και την μετονομασία της σε γιορτή του φωτός, στο Μόναχο ζήτησαν τον Οκτώβριο κατάργηση του Octoberfest διότι γυναίκες πίνουν δημόσια μπύρα, στο Montgomery County των ΗΠΑ απαίτησαν –και πέτυχαν– από τριετίας την κατάργηση του Χριστουγεννιάτικου δένδρου ενώ σε περιοχές της Γαλλίας απαιτούν να εξαιρούνται μουσουλμάνοι στα σουπερμάρκετ από τον χειρισμό ποτών και χοιρινού για εξυπηρέτηση πελατών.

Γιατί ουδείς πρόσφυγας από Συρία, Ερυθραία και Αφγανιστάν δεν μετακινείται στις εύπορες μουσουλμανικές χώρες της Αραβίας και του Κόλπου. Και μετακινούνται όλοι μαζικά προς την Ευρώπη. Έχουν μετακινηθεί μοναχά σε Τουρκία, Ιορδανία, Λίβανο και Αίγυπτο. Όπου οικονομικά είναι αδύνατη η συντήρησή τους κι έτσι στοιβάζονται σε στρατόπεδα με στόχο την μετακίνησή τους μετά… προς την Ευρώπη!!!

Η Ευρώπη επιμένει να πιστεύει πως θα λύσει όλα της τα προβλήματα “αγοράζοντας” την έξοδό της από την όποια κρίση. Με την λογική και νοοτροπία αυτή δεν έκανε τίποτα μετά τις σφαγές στην Μαδρίτη, το Λονδίνο και τις προηγούμενες εγκληματικές ενέργειες στο Παρίσι. Γεμίζοντας με μουσουλμάνους, που βαθιά όλοι τους πιστεύουν στην μελλοντική κυριαρχία του Ισλάμ, κι ανεξάρτητα τρόπων υποδοχής τους το ζήτημα της εσωτερικής υπονόμευσης εξακολουθεί να υπάρχει.

Οι αεροπορικοί βομβαρδισμοί δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να δώσουν λύση. Όπως δεν έδωσαν μέχρι τώρα. Μόνο αν προσχωρήσουμε στην Ρωσική λογική αντιμετώπισης του Χαλιφάτου –χτυπήματα δηλ από το έδαφος– θα μπορέσει να γίνει κάτι. Η Ρωσική λογική είναι ξεκάθαρη. Χρησιμοποίηση των δυνάμεων του Ασσάντ –που είναι Αλεβίτες και δεν έχουν πρόβλημα να εντοπίσουν και να τσακίσουν τους Σουνίτες του ISIS– και Ιρανούς (πάλι Σιίτες) και Σιιτικές πολιτοφυλακές από το Ιράκ για να επιτευχθεί η αντίδραση στα κελεύσματα των Σαλαφιστών κι η εξολόθρευση των βάρβαρων φονιάδων του Χαλιφάτου.

Διπλωματικά θα πρέπει να απαιτήσουμε (σαν Ελλάδα) από εταίρους και ΝΑΤΟ την υποχρέωση των συμμαχικών χωρών να κόψουν κάθε βοήθεια και οικονομική σχέση με χώρες που είτε δεν δέχονται επιστροφή μεταναστών στα εδάφη τους (λχ Πακιστάν, Μπανγκλαντές, Σομαλία, Ερυθραία κλπ) είτε διακοπή κάθε (οικονομικής κυρίως) σχέσης με χώρες ενίσχυσης των ακραίων (Κατάρ, Σαουδική Αραβία, Εμιράτα).

Οι ηγέτες της Ευρώπης ανησυχούν ακόμη για το αν έχουμε οργανωμένες καλές υποδομές να δεχθούμε τους πρόσφυγες!!! Ουδείς ανησυχεί για το αύριο. Ποιες είναι οι προοπτικές ή και οι στόχοι αυτών των ανθρώπων. Η Δημοκρατία δεν θα κινδυνεύσει από την οργή μας. Συνθλίβεται από την περιφρόνηση των αρχών της και την εμμονή των μεταναστευτικών φύλων να επιβάλουν τις δικές τους αξίες κι αρχές. Αντί να ενσωματώνονται στην κουλτούρα της Ευρώπης οι μετανάστες / πρόσφυγες, απαιτούν να ενσωματωθεί η ευρωπαϊκή κουλτούρα στην δική τους! Και στις περιπτώσεις που η Ευρώπη αντιδρά, στο όνομα του Άλλαχ γίνονται εγκλήματα εναντίον απλών ανθρώπων.

Η πρωταρχική υποχρέωση κάθε έθνους απέναντι στην ιστορία και τους νεκρούς του είναι ο πόλεμος για την υπεράσπιση του εαυτού του – με στόχο την κατανίκηση του εχθρού του μέχρι την τελική ολοκληρωτική επιτυχία. Η Δύση όμως εξακολουθεί να αρνείται να αντιδράσει έτσι. Κι ακούγονται φωνές για δικές της ευθύνες απέναντι στις εξελίξεις. Ποιες ευθύνες. Πότε είχε η Γερμανία, η Σουηδία, η Νορβηγία, η Δανία, η Ισπανία και τόσοι άλλοι αποικίες στη Μέση Ανατολή. Για να μην ξεχνάμε, αν πάμε ιστορικά όσο πίσω πηγαίνουν οι μουσουλμάνοι, πως δώσαμε μάχες και στην Ανδαλουσία, και στο Πουατιέ της Γαλλίας , και στον Τάρανδα και στη Βουδαπέστη και στη Βιέννη για να αποκρούσουμε τις κατακτητικές στρατιές του Ισλάμ.

Η σωτηρία της Δύσης κρέμεται πλέον στην κυριολεξία από μια τριχιά. Και δεν φαίνεται να το συνειδητοποιεί. Ο Γιούνκερ δείχνει έτοιμος να τσιμπήσει το μαγουλάκι του Αλ Μπαγκντατί, αν τον συναντούσε!! Με το πορτοφόλι έτοιμο μάλιστα, για να τον στηρίξει αν χρειασθεί και οικονομικά…

Ζούμε πλέον από τις αναθυμιάσεις των επιτευγμάτων των προγόνων μας, κι αυτωνών που πολέμησαν και πέθαναν στο βωμό της ελευθερίας και των ατομικών δικαιωμάτων.

Η τριχιά όμως πλέον αδυνατίζει. Κι ο χρόνος τελειώνει…

Πρόσφυγες ή Εισβολείς;

Του Ανδρέα Ανδριανόπουλου*

Η παρουσια του Ισλαμ σε μια χωρα επιδρα στις εξελιξεις ευθεως αναλογα με τους αριθμους των μουσουλμανων που βρισκονται εκει. Αν οι αφοσιωμενοι οπαδοι του Μωαμεθ δεν ξεπερνουν το 1% του πληθυσμου τοτε οι μουσουλμανοι ειναι φιλησυχοι, αγαπουν την ειρηνη και δειχνουν ετοιμοι να ασχοληθουν αποκλειστικα με την καθημερινοτητα τους. Αυτο ισχυει απολυτα σε χωρες οπως οι Ηνωμενες Πολιτειες η Αυστραλία η ο Καναδάς με ποσοστο μουσουλμανων απο 0,08 έως 1,8% .

Η ‘επιθετικη ισλαμοποιηση’ εχει σαν αφετηρία την στιγμη που οι αριθμοι των μουσουλμανων ειναι αρκετοι ωστε να επιτρεπουν διεκδικητικες κινητοποιησεις με στοχο την κατοχυρωση κατ’ αρχην δικαιωματων που στην συνεχεια εξελισσονται σε επιλογες επιθετικες η καταπιεστικες για τις αλλες πληθυσμιακες ομαδες μιας χωρας. Οπως με λεπτομερεια αναφερει ο Δρ. Peter Hammond στο εξαιρετικα διαφωτιστικο του βιβλιο Slavery, Terrorism and Islam: The Historical Roots and Contemporary Threat (2010), όταν οι ανεκτικές, πολυπολιτισμικές και ‘πολιτικά ορθές’ κοινωνίες δέχονται μια σειρά από απαιτήσεις των μουσουλμάνων κατοίκων τους κάποια άλλα ζητήματα αρχίζουν να γίνονται ορατά και βαθμιαία κυρίαρχα.

Επιπτώσεις Μουσουλμανικής Κυριαρχίας

Μόλις ο αριθμός των μουσουλμάνων κατοίκων προσεγγίζει το 2 – 5 % αρχίζει ο προσηλυτισμός άλλων εθνικών μειονοτήτων καθώς και ομάδων του πληθυσμού που αισθάνονται περιθωριοποιημένοι και εξαιρεμένοι (λχ φυλακισμένοι). Τέτοια φαινόμενα παρατηρούνται ήδη σε χώρες όπως η Δανία (2%), η Γερμανία (3%) η Βρετανία (2,7%), η Ισπανία (4%) και η Ταιλάνδη (4,6%). Μόλις το ποσοστό ξεπεράσει περίπου το 5 % (Γαλλία 8 %, Σουηδία 5 %, Ελβετία 4,3 %, Ολλανδία 5,5 %, Φιλιππίνες 5 %) οι πιέσεις εντείνονται σε βαθμό μεγαλύτερο από το μέγεθος της μειονότητας. Λχ, γίνονται μεγάλες διεκδικήσεις για την εισαγωγή ενός ειδικού ‘καθαρού’ (halal) με ισλαμικούς όρους φαγητού, πχ στα σούπερ μάρκετ, με αποτέλεσμα την εξασφάλιση απασχόλησης υποχρεωτικά σε μουσουλμάνους για την προπαρασκευή και διαχείρισή του. Σε περιπτώσεις που το αίτημά τους δεν γίνεται δεκτό εμφανίζονται απειλές για κινητοποιήσεις και αντίποινα. Την ίδια στιγμή αιτήματα αυτοδιοίκησης με βάση την Σαρία (ισλαμικό νόμο) στις ιδιαίτερες κοινότητές τους εμφανίζονται με απειλές για βίαια αντίποινα αν η πίεση απορριφθεί.

Όταν το πληθυσμιακό ποσοστό των μουσουλμάνων ξεπερνά το 10 %, βιαιότητες κάνουν την εμφάνισή τους με ανησυχητική συχνότητα με βάση παράπονα και αιτήματα για την κοινωνική τους κατάσταση. Στο Παρίσι βλέπουμε ήδη πυρπόληση αυτοκινήτων ενώ η παραμικρή κίνηση που ενοχλεί τους ισλαμιστές απαντάται με βιαιότητες και συχνά με αίμα (Παρίσι και Κοπεγχάγη με καρτούν για τον Μωάμεθ και Αμστερνταμ για κάποιο φίλμ). Τέτοιες εντάσεις παρατηρούνται σχεδόν καθημερινά σε κοινωνίες με τέτοια ποσοστά (Ινδία 10%, Κένυα 19%, Ρωσία 15 %).

Με ποσοστά πάνω από 20 % σημειώνονται συχνές εγκληματικές ενέργειες που περιλαμβάνουν σκοτωμούς αντιφρονούντων ετερόπιστων (χριστιανών) η ετερόδοξων (σιίτες) καθώς και σχηματισμός παραστρατιωτικών οργανώσεων όπως λχ στην Αιθιοπία (32,8 %), στο Τσαντ (53,1 %) και στο Λίβανο (59,7 %) και στη Βοσνία (40 %). Όταν το ποσοστό των μουσουλμάνων κατοίκων ξεπερνά το 60 % σημειώνονται οργανωμένες διώξεις ‘άπιστων’, εθνοκαθάρσεις αντιφρονούντων, η χρησιμοποίηση της Σαρία σαν επιθετικού όπλου όπως και η Γίζυα (φόρος στους άπιστους) καθώς και φαινόμενα βίαιης Τζιχάντ (Μαλαισία 60,4 %, Κατάρ 77,5 %, Σουδάν 70 %, Μπανγκλαντές 83 %, Αίγυπτος 90 %, Ινδονησία 86,1 % κλπ).

Πρόσφυγες η Εισβολείς;

Οι χριστιανικές χώρες γεμίζουν από μουσουλμάνους τυχαία η κατόπιν κάποιας συνειδητής κινητοποίησης; Κανένας δεν μπορεί με σιγουριά να διατυπώσει κάποια καίρια άποψη. Παρατηρήσεις όμως είναι δυνατόν να γίνουν.

Η κραυγή ‘Χετζίρα’ (Hijrah) στέλνει κραδασμούς ανατριχίλας στις ψυχές και στο θυμικό των μουσουλμάνων. Σηματοδοτεί το ξεκίνημα του Ισλάμ κι’ αναφέρεται στη φυγή σαν πρόσφυγας του Προφήτη Μωάμεθ από την Μέκκα, για να διασωθεί από επικείμενους φονιάδες, την άφιξή του στη Μεντίνα (τότε, Γιαθρίμπ), την μεθόδευση της από μέσα κατάληψής της και την επεκτατική στη συνέχεια κυριαρχία του Ισλάμ παντού. Περιέχεται σε 91 στίχους του Κορανίου σαν καθήκον των μουσουλμάνων να μιμηθούν τoν Προφήτη και να αυξήσουν την Χετζίρα, με στόχο την επεκτατική διάδοση του Ισλάμ σε άλλες χώρες και κοινωνίες. Μια τέτοια ‘φυγή’ των μουσουλμάνων, με την μορφή προσφυγιάς η μετανάστευσης, οριοθετεί τους τρόπους με τους οποίους η Σαρία (ιερός νόμος) μπορεί τελικά να επιβληθεί σε αλλόπιστες κοινωνίες.

Από την βία των Σαλαφιστών μέχρι την αξιοποίηση των δημοκρατικών θεσμών και της ανοχής των άλλων κοινωνιών, που κάνουν χρήση οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι και οι οπαδοί της Χιζμπ – ουτ Ταχρίρ, υπάρχουν σαφείς θρησκευτικές αναφορές στα διάφορα ιερά κείμενα. Σε ποιό βαθμό λοιπόν η ανθρώπινη πλημμύρα που κατακλύζει τα ελληνικά νησιά και την υπόλοιπη Ευρώπη είναι προιόν γνήσιας προσφυγικής διαφυγής η αποτέλεσμα προσχεδιασμένης – με μεθόδους βίαιου εξαναγκασμού συχνά – ισλαμικής διείσδυσης; (Για περισσότερες πληροφορίες στο θέμα, βλ το μικρό βιβλίο των Sam Solomon και E. Al Maqdisi, Modern Day Trojan Horse: Al-Hijra, the Islamic Doctrine of Immigration, Accepting Freedom or Imposing Islam?. Advancing Native Missions, 2009).

Ρίχνοντας μια ματιά στις φωτογραφίες και στα βίντεο από τα συμβαίνοντα στα ελληνικά νησιά και στους σταθμούς της Βουδαπέστης, της Βιέννης και του Μονάχου αλλά και στα σύνορα Ουγγαρίας – Σερβίας και Γερμανίας – Δανίας διαπιστώνουμε (παρά τις προσπάθειες των ΜΜΕ να επικεντρώνουν τις κάμερες στα ελάχιστα γυναικόπαιδα) πως 8 στους 10 εικονιζόμενους είναι νέοι άνδρες ηλικίας γύρω στα είκοσι και πάνω. Ανάμεσα στις τόσες χιλιάδες ‘πρόσφυγες’, που είναι οι πολλές γυναίκες, τα μικρά παιδιά, οι άρρωστοι και οι ηλικιωμένοι; Αυτοί δεν κινδυνεύουν από τους εμφύλιους και τις αγριότητες των τζιχαντιστών του Χαλιφάτου; Κάτι δεν στέκει καλά σε όλα αυτά. Είναι περίεργο πως δεν γίνεται σχεδόν καθόλου κουβέντα για το ζήτημα αυτό.

Είναι επίσης ακατανόητο πως όσοι διαφεύγουν από τη Συρία κυρίως στρέφονται προς την Δύση, και όχι προς πολύ κοντύτερα ευρισκόμενες χώρες που είναι πλούσιες αλλά και μουσουλμανικές. Σε χώρες όπως το Κουβέιτ, το Κατάρ , τα Εμιράτα και η Σαουδική Αραβία δεν έχει μέχρι σήμερα μεταφερθεί ούτε ένας (!) μετανάστης. Ενώ σε άλλες γειτονικές χώρες, με σοβαρά όμως οικονομικά προβλήματα οι περισσότερες , και που δεν μπορούν να τους κρατήσουν για πολύ, έχουν γίνει δεκτοί πάρα πολλοί (Τουρκία 1,8 εκ., Λίβανος 1,2 εκ., Ιορδανία 628.000, Αίγυπτος 133.000). Κι αυτοί όμως, λόγω άθλιων οικονομικών συνθηκών, πασχίζουν να φύγουν για Ελλάδα και Ευρώπη. Γιατί οι εύπορες μουσουλμανικές χώρες, όπου θα μπορούσαν να παραμείνουν μόνιμα δίχως προβλήματα, δεν δέχονται κανέναν;

Μήπως λοιπόν στόχος είναι η νέα ‘φυγή’ (hijrah) προς την Δύση; Πριν από μήνες το Ισλαμικό Χαλιφάτο στη Συρία και στο Ιράκ είχε απειλήσει την Δύση με 500.000 χιλιάδες ισλαμιστές ‘πρόσφυγες’. Που σύμφωνα με το παράδειγμα του Προφήτη θα διέβρωναν τις κοινωνίες αυτές από μέσα, διαδίδοντας την φανατισμό τους, με τελικό στόχο την επιβολή της Σαρία. Το σχέδιο του Χαλιφάτου δείχνει να πετυχαίνει, με την Ευρώπη να κατακλύζεται από μουσουλμάνους και τα ελληνικά νησιά, σαν ανυπεράσπιστα προγεφυρώματα, να βουλιάζουν κάτω από το βάρος των αριθμών τους..

Το ζήτημα δεν έχει να κάνει με ρατσισμό. Μια και η εθνικότητα και το χρώμα των εισβολέων δεν παίζει κανένα ρόλο. Εχει όμως μεγάλη σημασία η σύγκρουση αξιών. Οι κοινωνίες μας είναι χτισμένες πάνω στην αποδοχή του διαφορετικού, στην ανεκτικότητα και τον αλληλοσεβασμό. Αυτές είναι αρχές που αντιπαρατίθενται με τον ακραίο ισλαμισμό. Οι αξίες των δύο πολιτισμών δεν είναι συμβατές. Φανατισμός, μίσος, αντιπαλότητα, εξαίρεση του ‘άλλου’ κυριαρχούν στο δικό τους πολιτισμό. Στην αναπόφευκτη σε βάθος χρόνου ρήξη, ποιος θα κυριαρχήσει;

Οι Ευρωπαικές ηγεσίες εξακολουθούν να κρατούν τα μάτια ερμητικά κλειστά στην πραγματικότητα και στους κινδύνους. Προκειμένου να εξυπηρετήσουν παροδικά συμφέροντα και μυωπικούς πολιτικούς στόχους θυσιάζουν τις μακρόπνοες προοπτικές των κοινωνιών τους. Κανείς δεν μπορεί να καταλάβει τη σκέψη τους και την έλλειψη οραματισμών.

*Ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος έχει γράψει τα βιβλία: Στην Καρδιά του Ισλάμ: Από τις Στέπες της Κεντρικής Ασίας στο Αφγανιστάν (2001) και πρόσφατα Η Οργή του Ισλάμ και οι Φανατικοί της Τζιχάντ (2015

10 χοντροκομμένα παραμύθια για την μουσουλμανική λαθρομετανάστευση

Σχετικά με το μέγιστο πρόβλημα της μουσουλμανικής λαθρομετανάστευσης που κυριολεκτικά πνίγει τη χώρα επί χρόνια, ακούμε διαρκώς από κυβερνώντες, πολιτικά κόμματα και παράγοντες των τοπικών κοινωνιών να επαναλαμβάνονται μέχρι αηδίας τα ίδια χοντροκομμένα παραμύθια που δεν αντέχουν σε καμία λογική επεξεργασία και απευθύνονται μάλλον σε αφελείς ή ανίδεους:

Aπό τον Stirlitz

Παραμύθι Νο 1>«Η αιτία της μαζικής λαθρομετανάστευσης είναι ο πόλεμος που αναγκάζει τους ανθρώπους να φεύγουν από τις πατρίδες τους επειδή κινδυνεύει η ζωή τους».

Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία που τηρούν οι ελληνικές αρχές, η πλειονότητα των λαθρομεταναστών που έρχονται στη χώρα μας είναι Αφγανοί.

Το Αφγανιστάν όμως βίωσε τον χειρότερο πόλεμο κατά το διάστημα 1979-88, όταν ο σοβιετικός στρατός είχε εισβάλει και κυριεύσει τη χώρα και προέβαινε σε τρομακτικά αντίποινα σε βάρος αμάχων για τον ανταρτοπόλεμο που του έκαναν οι μουτζαχεντίν. Παραδόξως όμως δεν υπήρξε τότε κανένα κύμα Αφγανών προσφύγων προς την Ευρώπη!

Όταν πάλι μαινόταν ο πόλεμος Ιράν-Ιράκ τη δεκαετία του 1980 ο οποίος ήταν ιδιαίτερα βάρβαρος και στοίχισε τη ζωή σε περίπου 1,5 εκατομμύριο ανθρώπους, πάλι δεν υπήρξε κανένα κύμα Ιρανών και Ιρακινών προσφύγων προς τη Δύση! Αλλά και όταν έγινε η διαβόητη γενοκτονία των Τούτσι από τους Χούτου στη Ρουάντα στα μέσα της δεκαετίας του 1990 με 1 εκατομμύριο θύματα και μισό εκατομμύριο βιασμούς, ούτε τότε πλημμύρισε η Ευρώπη από πρόσφυγες.

Επομένως το λογικό συμπέρασμα που βγάζει κανείς είναι πως ΔΕΝ είναι ο πόλεμος η βασική αιτία του φαινομένου που παρατηρούμε σήμερα.

Ποια όμως είναι τότε η ειδοποιός διαφορά του σήμερα με τις προηγούμενες δεκαετίες; Ποια είναι η πραγματική αιτία της μαζικής μετακίνησης εξαθλιωμένων πληθυσμών προς την Ευρώπη, αν όχι ο πόλεμος;

Η πραγματική αιτία είναι μία: το smartphone. Από τη στιγμή που και ο πιο πάμφτωχος κάτοικος της υποσαχάριας Αφρικής ή των οροσειρών του Πακιστάν, ή των λασπότοπων του Μπαγκλαντές απέκτησε πρόσβαση σε smartphone και είδε πώς ζει ο κόσμος στην ευημερούσα Ευρώπη, πώς διασκεδάζει, πώς απολαμβάνει ελευθερίες και δικαιώματα, ήταν αδύνατον πλέον να τον κρατήσει οτιδήποτε στον τόπο του.

Επομένως έχουμε να κάνουμε με σαφή ροή λαθρομεταναστών οι οποίοι χρησιμοποιούν την ιδιότητα του πρόσφυγα ως άλλοθι και ως φθηνή δικαιολογία για να εκμεταλλευτούν τα κενά του ευρωπαϊκού νομικού συστήματος και να μπορέσουν να φθάσουν στις χώρες που έχουν δει στο smartphone για να ζήσουν κι αυτοί όπως ζουν εκείνοι τους οποίους βλέπουν στα smartphones.

Γι’ αυτό οι δημοσιογράφοι λένε συχνά με έκπληξη ότι οι λαθρομετανάστες είναι πολλές φορές ρακένδυτοι και ταλαιπωρημένοι, αλλά έχουν πάντα πανάκριβο smartphone τελευταίας τεχνολογίας στο χέρι τους – αυτό συμβαίνει διότι πολύ απλά το smartphone είναι η κινητήρια δύναμη πίσω από τη νέα μεγάλη μετανάστευση των πληθυσμών και όχι ο φόβος του πολέμου.
Και είναι και κάτι ακόμα. Το ιερό καθήκον που έχουν προς τον Αλλάχ, δηλαδή προς τον Ιμάμη, ο οποίος τους προστάζει να είναι έτοιμοι για δράση όταν θα έρθει η κατάλληλη ώρα και δοθεί το σήμα…

Παραμύθι Νο 2>«Η ελληνική κυβέρνηση πράττει το παν για τη φύλαξη των συνόρων, με τη βοήθεια της FRONTEX».

Το πολιτικό μας προσωπικό έχει πάρει διαζύγιο με την κοινή λογική. Τι σημαίνει “φυλάω τα σύνορα”; Ο κοινός νους λέει πως όταν μια χώρα φυλάσσει πραγματικά τα σύνορά της τότε εμποδίζει οποιονδήποτε αποπειραθεί να τα περάσει παράνομα είτε ένοπλος είναι αυτός είτε άοπλος.

Στη δική μας περίπτωση οι λαθρομετανάστες όχι μόνο περνούν εντελώς ανενόχλητοι και παράνομα στα νησιά μας και στον Έβρο, αλλά στα δεκάδες βίντεο που βλέπουν το φως της δημοσιότητας δεν υπάρχει ποτέ η παραμικρή παρουσία Ελλήνων ενστόλων στις περιοχές απόβασης ή εισόδου – ούτε ένας στρατιώτης, ένας λιμενικός ή ένας αστυνομικός να παρακολουθεί έστω από μακριά τους λαθρομετανάστες για να υποδηλώνει την ύπαρξη και λειτουργία του ελληνικού κράτους.

Αν δει κανείς σχετικά βίντεο θα δει τους λαθρομετανάστες να αποβιβάζονται όπου γουστάρουν, όποτε γουστάρουν, και να βρίσκονται εκεί μόνο άνθρωποι των ΜΚΟ που τους υποδέχονται και τους δίνουν οδηγίες για το πού θα πρέπει να πάνε στη συνέχεια.
Άρα όποιος μας λέει ότι φυλάει τα σύνορα, μας κοροϊδεύει ασύστολα. Δεν διώχνουμε ούτε εμποδίζουμε τους λαθρομετανάστες – απλώς τους υποδεχόμαστε και τους παρέχουμε ξενοδοχειακές υπηρεσίες και χρηματικά επιδόματα. Είναι άλλος ο ρόλος του φύλακα σε ένα ξενοδοχείο και άλλο του ρεσεψιονίστ.

Οι ελληνικές αρχές παίζουν απλώς τον ρόλο του ρεσεψιονίστ στο μεταναστευτικό ζήτημα – μοιράζουν κλειδιά δωματίων στους εισερχόμενους αλλοδαπούς και τους λένε σε ποιο “δωμάτιο” θα πάνε να μείνουν και τι ώρα σερβίρεται το πρωινό.

Όσο για τον ρόλο της FRONTEX στη φύλαξη των ελληνικών συνόρων, αυτό είναι το πιο σύντομο ανέκδοτο που κυκλοφορεί. Περίπου 50 αξιωματικοί της FRONTEX έχουν αναπτυχθεί στα ελληνοαλβανικά σύνορα (χερσαία και θαλάσσια) με στόχο την παρεμπόδιση της διέλευσης των λαθρομεταναστών προς τις χώρες της ΕΕ. Ταυτόχρονα 115 Γερμανοί αστυνομικοί εκτελώντας χρέη συνοριοφυλάκων βρίσκονται στα σύνορα Ελλάδας-Σκοπίων με στόχο να αποτρέψουν τους λαθρομετανάστες να φτάσουν στην Κεντρική Ευρώπη.

Δηλαδή η FRONTEX ενώ παίζει στο Αιγαίο τον ρόλο του ήρωα-ναυαγοσώστη και ξεφορτώνει αβέρτα λαθρομετανάστες στα νησιά μας, την ίδια ώρα προσέχει στα βόρεια σύνορά μας να μην περάσει κανένας λαθρομετανάστης στην Αλβανία και στα Σκόπια αλλά να παραμείνουν όλοι εδώ!
Πρόκειται για ξεδιάντροπη κοροϊδία εκ μέρους της ΕΕ η οποία προφανώς έχει αποφασίσει να μετατρέψει την Ελλάδα σε χώρο συσσώρευσης μουσουλμάνων λαθρομεταναστών προκειμένου να προστατεύσει τις υπόλοιπες χώρες-μέλη της.

Παραμύθι Νο 3:>«Η Ελλάδα δεσμεύεται από διεθνείς συνθήκες και επομένως το Λιμενικό δεν μπορεί να απωθήσει τις λέμβους των λαθρομεταναστών αλλά είναι υποχρεωμένο να τους περισυλλέγει».

Μπροστά στο εθνικό συμφέρον και σε ζητήματα εθνικής ασφάλειας καμία διεθνής συνθήκη δεν μπορεί να υπερισχύει.

Η Ελλάδα ήδη παραβιάζει συστηματικά επί δεκαετίες τον όρο της Συνθήκης της Λωζάνης ο οποίος επιβάλει ρητώς να είναι αποστρατιωτικοποιημένα τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου. Εμείς αντιθέτως, επειδή κρίνουμε (πολύ σωστά) πως αν τηρήσουμε το γράμμα και το πνεύμα της Συνθήκης της Λωζάνης θα κινδυνεύσει η εθνική μας ασφάλεια, διατηρούμε στα νησιά αυτά ολόκληρες ταξιαρχίες με κάθε είδους βαρύ οπλισμό, και απλώς τις ονομάζουμε “Εθνοφυλακή” για να υποκρινόμαστε ότι δεν παραβιάζουμε τη Συνθήκη.
Άρα εφόσον παραβιάζουμε ήδη τις διεθνείς συνθήκες για λόγους ύψιστου εθνικού συμφέροντος, γιατί παριστάνουμε τους τόσο ευαίσθητους και τυπικούς όταν η χώρα μας απειλείται με κανονική άοπλη εισβολή αλλοεθνών; Επίσης, οι ίδιες διεθνείς συνθήκες που τάχα δεσμεύουν εμάς, δεν δεσμεύουν εξίσου και τις άλλες χώρες;

Οι Σκοπιανοί γιατί κρατούν κλειστά τα σύνορά τους και δεν περνάει ούτε κουνούπι; Γιατί πριν λίγα χρόνια συσσωρεύονταν λαθρομετανάστες στην παραμεθόρια Ειδομένη για να περάσουν σε σκοπιανό έδαφος αλλά δεν το κατάφερναν και έμεναν στην ελληνική πλευρά των συνόρων;

Κατηγόρησε κανείς τότε τους Σκοπιανούς επειδή απωθούσαν (πολλές φορές βίαια) τους λαθρομετανάστες; Τους έσυρε κανείς στα διεθνή δικαστήρια; Φυσικά και όχι, διότι έκαναν αυτό ακριβώς που υπαγόρευε το εθνικό τους συμφέρον.

Επίσης αυτό που βλέπουμε να γίνεται όλο και συχνότερα είναι να περνούν μαζικά οι λαθρομετανάστες τα χερσαία σύνορα του Έβρου. Εκεί λοιπόν που δεν τίθεται ζήτημα μη απώθησης και δεν ισχύουν οι κανόνες διάσωσης των ναυαγών, γιατί δεν τους σταματάμε; Τους Έλληνες διαδηλωτές που προσπάθησαν να περάσουν μέσα από ορεινές διαβάσεις για να διαμαρτυρηθούν για την υπογραφή της επαίσχυντης συμφωνίας των Πρεσπών το καλοκαίρι 2018 μια χαρά τους εμπόδισαν τα ΜΑΤ με χρήση χημικών ουσιών και με ξυλοδαρμούς.
Τους λαθρομετανάστες γιατί δεν μπορούν να τους εμποδίσουν να μη περνούν τα χερσαία σύνορα στον Έβρο; Άρα είναι ολοφάνερο ότι οι ελληνικές κυβερνήσεις ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ να σταματήσουν τους λαθρομετανάστες και όχι ότι δεν μπορούν.

Παραμύθι Νο 4>«Επειδή εμείς οι Έλληνες έχουμε ζήσει την προσφυγιά το 1922, θα πρέπει να αντιμετωπίζουμε με ιδιαίτερη ευαισθησία τους μετανάστες που φθάνουν στη χώρα μας».

Το παιδαριώδες αυτό επιχείρημα το έχω ακούσει δυστυχώς ακόμη και από ιεράρχες που υποτίθεται ότι έχουν ένα μορφωτικό επίπεδο ανώτερο του μέσου πολιτικού. Είναι εντελώς βλακώδες και ανιστόρητο να συγκρίνουμε την άφιξη των ΕΛΛΗΝΩΝ Μικρασιατών προσφύγων το 1922 με τις αφίξεις των μουσουλμάνων λαθρομεταναστών από το Πακιστάν, το Αφγανιστάν, το Μπαγκλαντές, τη Σομαλία, τη Νιγηρία, τη Συρία, το Ιράκ, τη Λιβύη, την Αλγερία και το Μαρόκο. Δεν υπάρχει απολύτως ΚΑΜΙΑ ομοιότητα σε αυτά τα δύο φαινόμενα.
Οι Έλληνες Μικρασιάτες ήρθαν στο ελληνικό κράτος νόμιμα, επειδή ξεριζώθηκαν βίαια από τις πατρογονικές τους εστίες και δεν άντεχαν να ζουν πλέον υπό τον τουρκικό ζυγό. Επιπλέον όχι μόνο ήταν κυριολεκτικά αδέρφια μας αλλά μας δίδαξαν πολιτισμό και μας έμαθαν τέχνες και γράμματα που εμείς της «παλαιάς Ελλάδας» δεν είχαμε αναπτύξει στον ίδιο βαθμό.

Με τους σημερινούς μουσουλμάνους λαθρομετανάστες που γκετοποιούνται, που επιβάλουν στις γυναίκες τους το τσαντόρ και που αυτομαστιγώνονται τελετουργικά στους δρόμους, ποια κοινή εθνική και πολιτισμική συγγένεια έχουμε, τι πολιτισμό θα πάρουμε και σε τι θα ωφεληθούμε; Και για όσους επικαλούνται το επίσης σαθρό επιχείρημα ότι “υπάρχουν ολόκληρες χώρες στη Δύση που θεμελιώθηκαν πάνω στους μετανάστες” το αμείλικτο ερώτημα είναι:
Και τι απέγιναν οι αυτόχθονες σ’ αυτές τις χώρες;. Μήπως υπέστησαν τελικά γενοκτονία και αφανισμό από τους νεοφερμένους μετανάστες, όπως έγινε με τους Ινδιάνους στην Αμερική και τους Αβορίγινες στην Αυστραλία; Αυτή θέλουμε να είναι η τύχη και των Ελλήνων στον τόπο τους;

Παραμύθι Νο 5>«Οι αρχές του πολιτισμού μας αλλά και του χριστιανισμού επιβάλουν να παράσχουμε κάθε δυνατή βοήθεια σε κατατρεγμένους ανθρώπους».

Είναι αναμφίβολα ο μεγαλύτερος μύθος που υποκρύπτει τη μεγαλύτερη απάτη. Κι αυτό διότι το μεταναστευτικό πρόβλημα ΔΕΝ είναι ζήτημα αγάπης και χριστιανικής αλληλεγγύης αλλά καθαρά ΠΟΣΟΤΙΚΟ ζήτημα.

Αν βγαίνοντας κανείς από την πόρτα του σπιτιού του το πρωί δει στα σκαλιά έναν ρακένδυτο ζητιάνο να του ζητάει ελεημοσύνη για να φάει κάτι, το πιθανότερο είναι πως θα του δώσει ένα ευρώ, ίσως του δώσει και από το φαγητό της ημέρας ή του επιτρέψει να μπει και μέσα στο σπίτι να πλυθεί και να ξεκουραστεί – κι έτσι θα αισθανθεί πως έχει κάνει μία μικρή πράξη φιλανθρωπίας.
Αν όμως την επόμενη μέρα δει έξω από τα σκαλιά του 100.000 ζητιάνους, τι θα πρέπει να κάνει; Να τους βάλει μέσα στο σπίτι του όλους είναι αδύνατον, να τους ταΐσει όλους επίσης αδύνατον, αλλά ακόμη κι αν δώσει από ένα ευρώ σε όλους το αποτέλεσμα θα είναι να καταστραφεί ο ίδιος οικονομικά.

Συνεπώς η αγαθοεργία και η φιλανθρωπία έχουν ξεκάθαρα ΠΟΣΟΤΙΚΑ όρια, κάτι που αποκρύπτουν συστηματικά οι συνήγοροι της λαθρομετανάστευσης.
Αν έρχονταν ξαφνικά μία ωραία μέρα σε ένα ελληνικό νησί 100 ή 1.000 κατατρεγμένοι μουσουλμάνοι λαθρομετανάστες, αμφιβάλει κανείς ότι όχι μόνο θα τους περιποιούμασταν και θα τους δίναμε κάθε δυνατότητα να ζουν με άνεση, αλλά και ότι θα τους είχαμε κάτι σαν εθνική μασκότ;

Είναι άλλο πράγμα όμως να έρθουν ΜΙΑ ΦΟΡΑ 1.000 λαθρομετανάστες και τελείως άλλο πράγμα να έρχονται 300-500 ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ.
Αυτό που στη μία περίπτωση θα ήταν μία πράξη φιλανθρωπίας που θα την κάναμε όλοι οι Έλληνες χωρίς δεύτερη σκέψη, ανεξαρτήτως πολιτικής ιδεολογίας, τώρα μετατρέπεται σε εθνικό αυτοχειριασμό αποκλειστικά και μόνο λόγω του ΠΟΣΟΤΙΚΟΥ μεγέθους του προβλήματος.
Το να συνεχίσουμε να προσφέρουμε άσυλο και βοήθεια σε τόσο μεγάλο πλήθος αλλοδαπών συνιστά σίγουρη συνταγή αυτοκαταστροφής μας. Ο μεγάλος αριθμός των λαθρομεταναστών είναι άλλωστε αυτός που οδηγεί την ελληνική κυβέρνηση να τους διασπείρει σε όλη τη χώρα, γεγονός που αποτελεί τη μήτρα όλων των μελλοντικών προβλημάτων μας τα οποία θα ξεκινήσουν από την ενσωμάτωση των παιδιών των λαθρομεταναστών στα ελληνικά σχολεία

Οι οπαδοί του πολυπολιτισμού και κάθε είδους αντεθνικής ιδεολογίας ήδη δείχνουν ξεκάθαρα τις διαθέσεις τους με προτάσεις όπως αυτή του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ κ. Γιαννούλη που εισηγήθηκε την ποινική τιμωρία όσων Ελλήνων ψήνουν χοιρινό κρέας ή καταναλώνουν αλκοόλ κοντά σε “προσφυγικές δομές”!

Με την ίδια νοσηρή λογική, θα πρέπει οι Ελληνίδες να αρχίσουν σε λίγα χρόνια να κυκλοφορούν με τσαντόρ για να μην προσβάλουν τα ήθη των μουσουλμάνων “φιλοξενούμενων”και άλλα πολλά παρελκόμενα από σεβασμό στον κάθε Χασάν που μας κουβαλήθηκε εδώ απρόσκλητα.

Όλα αυτά μπορεί να μοιάζουν τρελά σήμερα, αλλά δυστυχώς αυτό είναι το μέλλον που μας ετοιμάζουν οι άφρονες πολιτικοί ταγοί μας που έχουν ανοίξει ορθάνοιχτα τις πύλες της χώρας στη μουσουλμανική λαθρομετανάστευση. Αυτά που σήμερα μοιάζουν εξωφρενικά, αύριο θα μας τα επιβάλει δια της βίας το ίδιο το κράτος μας, και κάθε αντίδραση θα καταστέλλεται με ποινικές διώξεις.
Η διεκδίκηση των δικαιωμάτων της γιγαντωμένης μουσουλμανικής μειονότητας θα οδηγήσει μοιραία στον αργό εκφυλισμό και τελικά στον θάνατο του ελληνικού έθνους. Και όλα αυτά είναι καθαρά θέμα και ΠΟΣΟΤΙΚΟ και όχι μόνο αξιακό, ηθικό όπως παραπλανητικά μας λένε κάποιοι επιτήδειοι.

Παραμύθι Νο 6>«Όποιοι εναντιώνονται στη φιλοξενία λαθρομεταναστών είναι ακροδεξιοί».

Η κακοποίηση και η διαστρέβλωση της γλώσσας αποτελεί χαρακτηριστικό των δήθεν “φιλανθρώπων” που προωθούν την αντικατάσταση πληθυσμού στην Ελλάδα.
Με τον όρο “φιλοξενία” εννοούμε το να παρέχεις στέγη, τροφή και κάθε άλλη βοήθεια σε κάποιον που την έχει ανάγκη, αλλά για συγκεκριμένη χρονική διάρκεια. Όταν αυτός ο αναξιοπαθών δεν έχει σκοπό να φύγει ποτέ από το σπίτι σου αλλά θέλει να μείνει εσαεί κι αυτός και τα παιδιά του και τα εγγόνια του και τα δισέγγονά του, αυτό ΔΕΝ είναι πλέον φιλοξενία αλλά είναι κανονική καταπάτηση και αποικισμός.
Έχετε ακούσει ποτέ κανέναν εκπρόσωπο της ελληνικής κυβέρνησης να μας λέει για ΠΟΣΟ χρόνο θα παραμείνουν οι “φιλοξενούμενοι” λαθρομετανάστες στη χώρα μας; Φυσικά και όχι.
Αν το ελληνικό κράτος είχε ειλικρινή πρόθεση να φιλοξενήσει απλώς τους μουσουλμάνους λαθρομετανάστες για ένα ορισμένο χρονικό διάστημα, μετά το πέρας του οποίου θα επέστρεφαν στις πατρίδες τους, θα τους περιόριζε όλους σε συγκεκριμένους χώρους και θα οργάνωνε αραβόφωνα ισλαμικά σχολεία για τα παιδιά τους αντί να τους διασπείρει σε όλη τη χώρα και να προσπαθεί πάση θυσία να τους ενσωματώσει στην ελληνική κοινωνία.
Για να μεριμνά όμως το κράτος μας πώς θα μπουν παιδιά τους στα ελληνικά σχολεία, και πώς θα μάθουν ελληνικά, για να τους παρέχει επιδόματα, σπίτια, ξενοδοχεία, μεταφορικά μέσα, κοινωνικά παντοπωλεία, δωρεάν περίθαλψη και για να τους κάνει σεμινάρια για το πώς θα βρουν δουλειές, σημαίνει πολύ απλά πως οι δήθεν “φιλοξενούμενοι” δεν πρόκειται να φύγουν ΠΟΤΕ και ότι σύντομα θα λάβουν και δικαίωμα ψήφου καθώς και ελληνική υπηκοότητα.
Αυτό από μόνο του είναι ένας ΣΟΒΑΡΟΤΑΤΟΣ λόγος να αντιδρούν οι τοπικές κοινωνίες, πέρα από τη βλάβη που υφίστανται από την εγκληματικότητα και το πλήγμα σε βάρος του τουρισμού.
Αλλά βέβαια οι προπαγανδιστές της εξαφάνισης του ελληνικού έθνους δεν θέτουν ποτέ σε κανέναν το αληθινό ερώτημα “θέλετε τη μόνιμη εγκατάσταση χιλιάδων αλλοεθνών και αλλόδοξων μεταναστών στα χωριά και στις πόλεις σας;”.
Αποκρύπτουν πάντα ύπουλα την ουσία του προβλήματος λέγοντας υποκριτικά “μα γιατί δεν θέλετε να φιλοξενήσετε μερικούς δυστυχισμένους ανθρώπους;”. Οι λέξεις που πραγματικά θα ηχούσαν καμπάνες κινδύνου στα αυτιά των Ελλήνων πολιτών, απλώς αποσιωπούνται και δεν προφέρονται ποτέ.

Παραμύθι Νο 7>«Οφείλουμε ως λαός να αντισταθούμε στην ξενοφοβία και να υποδεχτούμε με αγάπη τους μετανάστες».

Έχει καταντήσει πραγματικά κουραστική αυτή η μπαρούφα περί της δήθεν “ξενοφοβίας”. Τι σημαίνει όμως στα αλήθεια ο όρος “ξενοφοβικός”; Φοβάται μήπως κανένας Έλληνας τον Σουηδό μετανάστη που θα έρθει με το διαβατήριό του και τα χαρτιά του να δουλέψει στην Ελλάδα; Φοβάται κανείς συμπατριώτης μας τον Γερμανό συνταξιούχο που έχει αγοράσει σπίτι στην Κρήτη για να περάσει τα γεράματά του, ή μήπως τον Ισπανό ή τον Ιταλό ή τον Αυστριακό ή τον Αμερικανό;
Κανείς δεν τους φοβάται αυτούς τους ξένους ούτε στην Ελλάδα ούτε στην Ευρώπη. Όποιος λοιπόν τσουβαλιάζει συλλήβδην τους Έλληνες ως “ξενοφοβικούς” απλώς συκοφαντεί.
Όποιος αποκαλεί “μετανάστες” αυτούς που μας κουβαλιούνται απρόσκλητοι από κάθε γωνιά της Γης προσβάλει το μισό εκατομμύριο συμπατριώτες μας που έφυγαν μετανάστες την τελευταία δεκαετία με τα χαρτιά τους, τις οικονομίες τους και τις δεξιότητές τους, πάντα ΝΟΜΙΜΑ.
Ας μην προσβάλουμε λοιπόν τους κανονικούς και νόμιμους μετανάστες τους οποίους δεν φοβάται κανείς! Αυτούς που φοβούνται οι Έλληνες είναι τους παράνομους που έρχονται χωρίς κανέναν έλεγχο, περιφρονώντας απολύτως τα σύνορά μας και τους νόμους μας, ανεβάζοντας τους δείκτες εγκληματικότητας και νοσηρότητας του πληθυσμού και εισάγοντας ασθένειες που είχαν εξαφανιστεί εδώ και δεκαετίες από τον ντόπιο πληθυσμό.

Παραμύθι Νο 8>«Το μεταναστευτικό πρόβλημα ήρθε για να μείνει και θα πρέπει να μάθουμε να ζούμε με αυτό».

Είναι τεράστια ανοησία να πιστεύει κανείς ότι οι ροές των λαθρομεταναστών μπορούν να ανακοπούν κάποια στιγμή ως εκ θαύματος αν κάνουμε λίγη υπομονή ή ότι η Ελλάδα μπορεί να αντέξει απεριόριστο αριθμό αλλοδαπών.
Οι δεξαμενές που τροφοδοτούν τη λαθρομετανάστευση είναι συντριπτικά μεγαλύτερες από το μέγεθος της Ελλάδας και, αν συνεχίσουμε να φερόμαστε βλακωδώς, είναι ικανές να μας λιώσουν μόνο με το αριθμητικό βάρος τους.
Μόνο η Νιγηρία έχει σήμερα πληθυσμό 190 εκατομμυρίων κατοίκων και το Μπαγκλαντές που έχει έκταση περίπου όση και η Ελλάδα, έχει 160 εκατομμύρια πάμφτωχους κατοίκους.
Αν συνεχίσουμε να εκπέμπουμε το μήνυμα ότι δεχόμαστε τους πάντες και μάλιστα τους επιδοτούμε και τους επιτρέπουμε να φέρουν νόμιμα και τις οικογένειές τους, είναι απλώς ζήτημα χρόνου να τελειώσουμε ως έθνος και ως χώρα.

Παραμύθι Νο 9> «Τι έχουμε να φοβηθούμε από άοπλους και πεινασμένους ανθρώπους που αναζητούν απλώς ασφάλεια και μια καλύτερη ζωή;».

Η γειτονική Τουρκία, μία χώρα με καθαρά αναθεωρητική ατζέντα η οποία δεν κρύβει τις επεκτατικές και αρπακτικές διαθέσεις που έχει σε βάρος μας και δεν παραλείπει να μας απειλεί σχεδόν σε καθημερινή βάση, εργαλειοποιεί ασύστολα τις μεταναστευτικές ροές μετατρέποντάς τες σε ένα είδος υβριδικού πολέμου εναντίον μας. Όσο εμείς στρουθοκαμηλίζουμε και κλαίμε τη μοίρα μας λέγοντας ότι δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα για να ανακόψουμε αυτές τις ροές, τόσο βοηθάμε την Τουρκία να πετύχει την εθνική μας συντριβή χωρίς να χρειαστεί να ρίξει ούτε τουφεκιά.
Ας μην έχουμε την αφέλεια να πιστεύουμε ότι οι λαθρομετανάστες είναι ακίνδυνοι επειδή έρχονται άοπλοι. Από τη στιγμή που πατάνε σε ελληνικό έδαφος αποκτούν δικαιώματα και η Ελλάδα είναι υπόλογη διεθνώς απέναντί τους.
Αν συμβεί μία προβοκάτσια, ένα σοβαρό επεισόδιο, ένας φόνος σε βάρος τους, τότε η Τουρκία θα βρει ουρανοκατέβατη ευκαιρία να επέμβει σε ελληνικό έδαφος με το πρόσχημα ότι προστατεύει τους ομοθρήσκους της από τη βάναυση συμπεριφορά των Ελλήνων – και ο εδαφικός ακρωτηριασμός μας θα είναι βέβαιος και μόνιμος.
Επομένως πίσω από τον άοπλο λαθρομετανάστη πρέπει να βλέπουμε και τον πάνοπλο Τούρκο ο οποίος είναι πανέτοιμος να παίξει τον ρόλο του αυτόκλητου προστάτη των απανταχού μουσουλμάνων (το έχουμε δει άλλωστε αυτό να συμβαίνει και με τις παρεμβάσεις του Ερντογάν για τους Παλαιστίνιους) και καραδοκεί για να εκμεταλλευτεί την παραμικρή ευκαιρία που θα του δώσουμε εμείς με τη βλακεία μας και τη στρατηγική μυωπία μας

Παραμύθι Νο 10>«Είναι φυσικό να αδυνατεί η Ελλάδα να λύσει το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης διότι καμία χώρα δεν έχει μπορέσει μέχρι τώρα να το λύσει».

Μέγιστο ψέμα! Μήπως το Ισραήλ δεν το έλυσε αυτό το πρόβλημα; Πόσοι λαθρομετανάστες μπαίνουν στο Ισραήλ ετησίως;
Απάντηση: ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ κι ας είναι το Ισραήλ δίπλα στη σπαρασσόμενη από πόλεμο Συρία, κι ας είναι πλουσιότατη χώρα με δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες για τους πολίτες της. Απλούστατα οι Ισραηλινοί έχουν φροντίσει να ενημερώσουν τους πάντες πως όποιος επιχειρήσει να περάσει παράνομα τα σύνορα της χώρας θα δεχθεί αμέσως πυρά.

Δεν βλέπω όμως κανέναν δημοσιογράφο να κατηγορεί ποτέ το Ισραήλ για “φασισμό”, “ρατσισμό” ή “ξενοφοβία”.

Αλλά μήπως και η Βουλγαρία δεν το έλυσε το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης;
Τα Σκόπια δεν το έλυσαν;
Γιατί άραγε εγκλωβίζονται οι λαθρομετανάστες στην Ελλάδα;

Μα βεβαίως επειδή τα Σκόπια και η Βουλγαρία έχουν κλείσει ερμητικά τα σύνορά τους και δεν τους αφήνουν να περάσουν για να πάνε στη Γερμανία, την Ολλανδία και τη Σουηδία και να καρπωθούν τα γενναιόδωρα επιδόματα που παρέχουν τα κράτη εκεί.

Άρα όποιος ΘΕΛΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ να λύσει το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης, ΜΠΟΡΕΙ να το λύσει. Λύση δεν μπορούν να βρουν μόνο εκείνοι που ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ να βρουν, και επιδιώκουν τη διαιώνιση του προβλήματος είτε λόγω ιδεοληψίας είτε επειδή καρπώνονται σημαντικά οικονομικά οφέλη από την εθνολογική καταστροφή της χώρας.

Όσο κι αν κάποιοι θέλουν να μας πείσουν ότι η εσκεμμένη «αντικατάσταση πληθυσμού» στην Ελλάδα είναι απλώς άλλη μία θεωρία συνωμοσίας, έρχονται δυστυχώς πολύ έγκυρες φωνές για να ομολογήσουν πως όντως αυτό συμβαίνει. Ο ίδιος ο καθηγητής Στάθης Καλύβας που είναι μέλος της περίφημης Επιτροπής «Ελλάδα 2021» για τον εορτασμό των 200 ετών από την Επανάσταση, έγραψε σε πρόσφατο άρθρο του στην «Καθημερινή»:

«Η Ελλάδα αποτελεί προνομιακό τόπο και στο κοντινό μέλλον θα τραβήξει ανθρώπους τόσο από πλούσιες χώρες που θα θέλουν να ζήσουν σ’ αυτή για την ποιότητα ζωής που μπορεί να προσφέρει, όσο και από φτωχές χώρες, οι οποίοι αναζητούν ασφάλεια και ελευθερία. Είναι, δηλαδή, εντελώς απίθανο η Ελλάδα να αδειάσει από ανθρώπους. Θεωρώ επομένως πως εμείς, οι σημερινοί Έλληνες, έχουμε την ιστορική αποστολή, ως ένας κρίκος σε μια μακρά ανθρώπινη αλυσίδα που έζησε στον τόπο αυτόν, να μεταδώσουμε κάποιες πολύ σημαντικές αξίες μας στους ανθρώπους που θα μας διαδεχθούν στον τόπο αυτό, είτε συνδεόμαστε γονιδιακά μαζί τους είτε όχι».
Δηλαδή εν ολίγοις, αυτό που μας λέει ο καθηγητής είναι πως δεν έχει καμία σημασία ΠΟΙΟΙ θα κατοικούν στην Ελλάδα τις επόμενες δεκαετίες και αιώνες, αρκεί να υπάρχουν άνθρωποι που να είναι πρόθυμοι να έρθουν και να μείνουν εδώ απ’ οπουδήποτε κι αν προέρχονται! Και μάλιστα αυτή η αντικατάσταση πληθυσμού να συμβεί σε καιρό ειρήνης, χωρίς καμία χρήση βίας.

Αν αυτό δεν είναι ένα άκρως εφιαλτικό σενάριο για το έθνος μας, τότε δεν ξέρω τι μπορεί να είναι.

Stirlitz

(Ο Stirlitz είναι σχολιαστής στο Capital.gr)*