ΡΩΣΙΑ-ΤΟΥΡΚΙΑ-ΚΑΤΑΡ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΤΑΡΑΧΕΣ ΣΤΗ ΓΑΛΛΙΑ

Ποιοι και γιατί θέλουν να προκαλέσουν εμφύλιο πόλεμο στη Γαλλία

Οι απίστευτες πληροφορίες που έχουν στη διάθεσή τους οι γαλλικές υπηρεσίες

3 Δεκεμβριου 2018 18:12

«Ο τρίτος παγκόσμιος πόλεμος ξεκίνησε με τη Γαλλία και τηνΕυρώπη γενικώτερα θέατρό του για μιαν ακόμη φορά. Ο νέος αυτός πόλεμος είναι μακράς διάρκειας και ασύμμετρος, θα έχει υψηλό κόστος και όχι πάντοτε αναγνωρίσιμους αντιπάλους…. Αυτά μεταξύ άλλων αναφέρονται σε μια ειδική έκθεση των Γαλλικών Υπηρεσιών Εσωτερικής Ασφαλείας, την οποίαν τονίζεται ιδιαίτερα και ο ρόλος του σαλαφισμού-τζιχαντισμού στο σύνολο της γαλλικής κοινωνίας.

Γράφει ο Αθανάσιος Χ. Παπανδρόπουλος

Όπως επισημαίνει σε δημοσιευμένη έκθεσή του ο ερευνητής Ούγκο Μοσερόν του Εθνικού Κέντρου Ασφάλειας, ειδικός σε θέματα τζιχαντζιστών, οι τελευταίοι αριθμοί προκαλούν ίλιγγο. Οι σαλαφιστές της Γαλλίας, που είναι οι σκληροί μουσουλμάνοι, από 5.000 που υπολογίζονταν το 2004, περνούσαν τους 15.000 το 2010 και εκτιμώνται στους 40.000 με 50.000 σήμερα.

ΠΗΓΗ https://kourdistoportocali.com/read-this/pii-ke-giati-theloun-na-prokalesoun-emfylio-polemo-sti-gallia/

Αυτή η αντιδραστική ιδεολογία, τονίζει ο Ούγκο Μοσερόν οργανώνει την αναδίπλωση του ατόμου προς μια πρωτόγονη μυθοποιημένη ταυτότητα, η οποία δήθεν είναι ικανή να το προστατεύει από τη νεοτερικότητα και τα προβλήματά της. Πρόκειται για μια ιδεολογία ύπουλη, οπισθοδρομική και έντονα συνωμοτική, η οποία μέσω του διαδικτύου εύκολα προσαρμόζεται σε όλα τα πάθη, με αποτέλεσμα να γίνεται τρόπος ζωής. Οι δε φορείς αυτής της ιδεολογίας που θυματοποιεί το άτομο και το κάνει επιθετικό, άκριτο και κυρίως αδιάβροχο στη σκέψη, θέλουν υπηκόους απεναντί τους και όχι πολίτες.

Η εξέλιξη αυτή, στη σημερινή Γαλλία και όχι μόνον, αποτελεί «φλέβα χρυσού» για τις φαιοκόκκινες ολοκληρωτικές και βίαιες ιδεολογίες, οι οποίες σήμερα στόχο έχουν να μετατρέψουν τα παραδοσιακά ιδεολογικά ρήγματα σε πραγματικά βάραθρα.

Παρά της δήθεν διαφορές τους, η ακροδεξιά και η άκρα αριστερά σε πολλά σημεία συμπλέουν και είναι αποφασισμένες να διαλύσουν την Ευρώπη. Το μένος τους κατά της Δύσης είναι απτόητο αλλ΄όχι για τους ίδιους λόγους.

Αμφότερες συμφωνούν ότι η δημοκρατία είναι «ένα σάπιο σύστημα, ενώ η παγκοσμιοποίηση καταργεί τις εθνικές και πολιτιστικές ταυτότητες» και ο διάλογος καταστρέφει την πίστη. Καλλιεργείται έτσι από οργανωμένες ομάδες που επηρεάζουν τους νέους ή αίσθηση ότι «η βία είναι μία μορφή αυτοάμυνας στις διαφορετικές ιδέες. Όλο και περισσότεροι νέοι, στα σχολεία, στα λύκεια και στα πανεπιστήμια, είναι οι μαθητές και φοιτητές που δηλώνουν ότι «δεν θέλουν να λερώνονται από ιδέες τις οποίες δεν συμμερίζονται…»

Από την άποψη αυτή, στους χώρους της γνώσης παραδίδονται μαθήματα αντιδημοκρατικής συμπεριφοράς στα οποία προβάλλονται ταυτοτικές αντιλήψεις που παραπέμπουν σε πολύ σκοτεινά χρόνια του παρελθόντος. Αυτά υπογραμμίζει ο κοινωνιολόγος Ολιβιέ Γκαλιάν που πρόσφατα έγγραψε το βιβλίο. «Η ριζοσπαστική πρόκληση», στο οποίο αναλύει ποιοι και πώς στη Γαλλία υποδεικνύουν και οδηγούν τους νέους προς τη βία, τον «σκοτεινό ριζοσπαστισμό» και νέες μορφές ρατσισμού

Ένα φαινόμενο που κατά τον ισλαμολόγο Ζιλ Κεπήλ προδιαθέτει νέους με ρίζες από τη Βόρεια Αφρική κυρίως, αλλά με γαλλική υπηκοότητα να προσχωρούν στον ισλαμισμό και τις δολοφονικές του επιδιώξεις.

Από την πλευρά του, ο συνάδελφος και συγγραφέας Τιερρύ Βολτόν μας επισημαίνει ότι ο ισλαμο-αριστερισμός είναι μια μηδενιστική ιδεολογία μίσους που καρδίζει αρκετούς μη γαλλικής καταγωγής νέους, πολλοί από τους οποίους είναι άνεργοι και προερχόμενοι απο προβληματικές οικογένειες.

Στην αντίπερα όχθη, η γαλλική ακροδεξιά ποντάρει στα θέματα της ταυτότητας, της ομοφοβίας, του αντικαπιταλισμού και του αντιευρωπαϊσμού και δεν είναι λίγα τα μέλη των οργανώσεων της που δηλώνουν ξεκάθαρα ότι εύχονται έναν εμφύλιο πόλεμο στη Γαλλία του 21^ου αιώνα.

«Με αφορμή το κίνημα των «κίτρινων γιλέκων» λέει ο καθηγητής πολιτικής επιστήμης Ζαν Υβ Καμύ, η άκρα δεξιά μπόρεσε και απέκτησε ερείσματα στους κόλπους του και σίγουρα είχε εύκολο ρόλο στα θλιβερά γεγονότα του Παρισιού».

Υπό αυτή την έννοια, αυτοί που για συγκεκριμένους λόγους ξεκίνησαν αυθόρμητα το κίνημα των «κίτρινων γιλέκων» σήμερα είναι οι «χρήσιμοι ηλίθιοι» της άκρας δεξιάς και αριστεράς και των κουκουλοφόρων, για τους οποίους η βία είναι τρόπος ζωής».

Στο σημείο αυτό, θα πρέπει να τονιστεί ιδιαίτερα ότι στη Γαλλία, η εμφυλιο-πολεμική προπαγάνδα χρηματοδοτείται αδρά από τη Ρωσία, την Τουρκία και το Κατάρ.

Μέσω οργανώσεων, τζαμιών και συγκροτημένων ομάδων οι τρεις αυτές χώρες κυριαρχούν σε προπαγάνδα και παραπληροφόρηση και κυρίως είναι παρούσες στο Διαδίκτυο.

Σήμερα, όπως ήδη γράψαμε, η αντιευρωπαική ακροδεξιά ενισχύεται από τον πρώην σύμβουλο του Ντόλαντ Τράμπ, γνωστό ακτιβιστή Στήβεν Μπάνον ο οποίος με αφετηρία τις Βρυξέλλες, απλώνει τα πλοκάμια του παντού και κυρίως σε χώρες με ισχυρή φαιοκόκκινη παρουσία.

Υπό αυτές τις συνθήκες, το κίνημα των «κίτρινων γιλέκων» στη Γαλλία μπορεί να ξεκίνησε ως αυθόρμητη διαμαρτυρία ανθρώπων που επειγόντως αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα, πλην όμως, σήμερα είναι «καπελωμένο» από τα άκρα και αποτελεί σοβαρό αντιδημοκρατικό κριό.

Όπως κάποτε οι μελανοχίτωνες στην Ιταλία του δικτάτορα Μουσολίνι. Και ας μη το ξεχνάμε αυτό: Στο Μαιν Καμπφ, τις ελίτ έβριζε ο Χίτλερ και στη συνέχεια Εβραίους, Τσιγγάνους και άλλους τινές. Και τότε κάποιοι είχαν προβλήματα, τα οποία στη συνέχεια ανέλαβαν να τακτοποιήσουν τα Ες-Ες…