Ἀπὸ τὸν Ἀμπντουλχαμὶτ Β΄ στὸν Ἔρντογαν: τὸ δρᾶμα τῆς Ἐνδιάμεσης Περιοχῆς


Ὁ Ἔρντογὰν ὡς Ἀμπντουλχαμίτ

Ἀπὸ τὸν Ἀμπντουλχαμὶτ Β΄ στὸν Ἔρντογαν: τὸ δρᾶμα τῆς Ἐνδιάμεσης Περιοχῆς

Δημήτρης Κιτσίκης      11 Ἰουλίου 2018
Μετὰ τὴν ἀποσύνθεσι τῆς Ὀθωμανικῆς Αὐτοκρατορίας ὑπὸ τὰ πυρὰ τοῦ ἐξωτερικοῦ καὶ ἐσωτερικοὺ δυτικισμοῦ, στὴν ἐξέλίξι τοῦ ἄνω τῶν χιλίων ἐτῶν Ἀνατολικοῦ Ζητήματος στὴν Ἐνδιάμεση Περιοχή, ἕνας νέος «σουλτᾶνος», ὁ Ἔρντογαν, ποὺ δυνάμεθα νὰ ἀποκαλέσουμε «Ἀμπντουλχαμὶτ Γ΄», προσπαθεῖ θαρραλέα νὰ ἐπανασυγκροτήσῃ τὴν Ὀθωμανικὴ Αὐτοκρατορία, μέσα στὸ πνεῦμα τοῦ Ἀμπντουλχαμὶτ Β΄, τὸν ὁποῖον καὶ θαυμάζει.ΠΗΓΗ http://endiameseperiochenea.blogspot.com/

Ὑπενθυμίζουμε τί ἔγινε τὸ 1876. Τότε, ἕνας μετριοπαθὴς καὶ ἀρεστὸς στὴν Δύσι, ὁ σουλτᾶνος Ἀμπντουλχαμὶτ Β΄, ἀλεβιδικῆς θρησκευτικῆς προελεύσεως, ἐγκαινιάζει τὸ ὀθωμανικὸ Σύνταγμα ὑποστηριζόμενος ἀπὸ τοὺς Ἀγγλοσάξωνες μὲ μασονικὸ πνεῦμα. Γρήγορα ὅμως ἀντιλαμβάνεται ὅτι ἡ Ὀθωμανία ἔχει περιπέσει στὸ ἐπίπεδο προτεκτοράτου τῆς Δύσεως, ἀναστέλλει τὸ Σύνταγμα, ἀναλαμβάνει ἀπόλυτη ἐξουσία καὶ χρησιμοποιεῖ ὡς ὅπλο κατὰ τῆς Δύσεως, ἕναν πολιτικὸ πανισλαμισμὸ ποὺ τοῦ προτείνει ἕνας μασόνος σούφι ἀπὸ τὸ Ἰράν, ὁ Ἀφγάνι, ποὺ συνθέτει σιϊσμὸ καὶ σουννισμὸ κατὰ τῆς Δύσεως γιὰ ἀνεξαρτητοποίησι τῆς Ἐνδιάμεςῆς Περιοχῆς, καὶ ποὺ καταφεύγει  στὸ παλάτι τοῦ σουλτάνου, στὴν Κωνσταντινούπολι.

Ὅμως τὸ ἀποτέλεσμα τοῦ ἀγῶνος του κατὰ τῆς Δύσεως μὲ μέτρα κατασταλτικά κατὰ οἱαδήποτε ἐσωτερικὴ ἀντιπολίτευσι, ὡς ἄνθρωπος τῆς Δύσεως κατὰ τῆς Δύσεως, ἀνδρώνει μία μαχητικὴ ἀντιπολίτευσι στὴν Εὐρώπη, τοὺς Νεοτούρκους, ποὺ τὸ 1908 ἐπιτυγχάνουν πραξικόπημα καὶ τὸν ἀνατρέπουν, πάντα ὑπὲρ τῆς Δύσεως.
Κάτι τέτοιο συμβαίνει μὲ τὸν Ἔρντογαν. Ὁ σούφι Ἀφγάνι τοῦ Ἔρντογαν ἦταν ὁ Φετουλλὰχ Γκυλέν καὶ τώρα, ἀναλαμβάνοντας ὡς σουλτᾶνος τὴν ἀπόλυτη ἐξουσία, δημιουργεῖ στὴν Εὐρώπη μία μασονικὴ ἀντίστασι στὴν  δική του μασονικὴ ἀντιδυτικὴ  ὁλοκληρωτική του πολιτική, μὲ ἀποτέλεσμα τὴν δημιουργία ἑνὸς ἀναποφεύκτου νέου κινήματος, ποὺ θυμίζει τὸ νεοτουρκικὸ τοῦ 1908, τὸ ὁποῖο καὶ θὰ τὸν καθαιρέσῃ. Ἡ Δύσις, ὡς συνήθως, εἶναι παροῦσα καὶ στὶς δύο πλευρές: στοὺς δυτικιστὲς καὶ στοὺς ἀντιδυτικιστές.Τὸ ἴδιο πάντα δρᾶμα τῶν ἐξαρτημένων κρατῶν. Στὴν Δύσι «ὁ Γιάννης κερνᾷ καὶ ὁ Γιάννης πίνει»!

Ὁ Ἀμπντουλχαμὶτ Β΄ ἔμεινε στὴν ἱστορία ὡς ὁ «ἐρυθρὸς σουλτᾶνος» (Kızıl Sultan), δηλαδὴ ὁ αἱμοσταγὴς σουλτᾶνος. Ἡ ἀγγλικὴ Βικιπαιδεία γράφει γι’αὐτόν : «Abdul Hamid was paranoid about his security. The memory of the deposition of Abdülaziz [ θεῖος του ποὺ ἐδολοφονήθη] was on his mind and convinced him that a constitutional government was not a good idea. Because of this, information was tightly controlled and the press was tightly censored. The curriculum of schools was subject to close inspection to prevent dissidence. Ironically, the schools that Abdul Hamid tried to control became "breeding grounds of discontent" as students and teachers alike chafed at the clumsy restrictions of the censors. Abdul Hamid’s reign also had a fully functioning state spy system».

Ἔρντογαν ὅπως καὶ Ἀβδουλχαμὶτ Βθὰ παραμείνῃ στοὺς ἀντικειμενικοὺς ἱστορικοὺς, μεγάλος ἡγέτης, ὁποῖος προσεπάθησε νὰ ἀνεξαρτητοποιηθῆ ἀπὸ τὶς Μεγάλες Δυνάμεις καὶ μὲ τὴν σειρά του ἀπέτυχε.

Δημήτρης Κιτσίκης      11 Ἰουλίου 2018

Σχόλια

Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
ΜΑΛΛΟΝ ΕΤΣΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ. ΑΠΛΑ ΤΟ ΑΝΗΝΟΥΝ ΑΚΟΜΑ ΕΤΣΙ ΩΣΤΕ Η ΑΠΟΤΥΧΙΑ ΤΟΥ ΝΑ ΦΕΡΕΙ ΑΚΟΜΑ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΕΛΕΧΟ. ΟΤΝΑ ΘΑ ΠΛΗΣΙΑΖΕΙ Ο ΚΑΙΡΟΣ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΠΟΙΟΥ ΤΥΠΟΥ ΣΤΡΑΤΙΟΤΙΚΟ ΚΑΘΕΣΤΟΣ ΕΤΣΙ ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΛΕΓΧΘΟΥΝ ΟΙ ΟΡΔΕΣ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ ΙΣΛΑΜΙΣΤΩΝ ΦΙΛΩΝ ΤΟΥ ΕΡΝΤΟΓΑΝ. ΣΤΗΝ ΠΟΙΟ ΕΛΑΦΡΙΑ ΤΗΣ ΜΟΡΦΗ ΘΑ ΕΊΝΑΙ ΜΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΕΘΝΙΚΗΣ ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ Η ΟΠΟΙΑ ΘΕ ΠΕΙΒΛΗΘΕΙ ΜΕΤΑ ΑΠΌ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΛΑΘΡΟ ή ΜΕΓΑΛΟ ΤΟΡΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΧΤΥΠΗΜΑ. ΧΡΟΝΙΚΑ ΣΊΓΟΥΡΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΗ ΔΙΕΤΙΑ.