Η ΑΛΥΤΗ ΕΞΙΣΩΣΗ ΤΗΣ ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΣΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΑΔΙΚΩΝ ΚΑΙ ΚΥΠΡΙΑΚΩΝ ΚΟΙΤΑΣΜΆΤΩΝ

 

Greek Spirit

27 Νοεμβρίου 2022

Η επάρκεια των ενεργειακών κοιτασμάτων στην Ελλάδα είναι πιστοποιημένη απο τις αρχές του εικοστού αιώνα. 

Κατά την διάρκεια της κατοχής οι Γερμανοί είχαν επίσης διεξάγει κάποιες έρευνες με τα μέσα της εποχής , με θετικά αποτελέσματα.

Κατα τις δεκαετίες του 60 οι Αμερικάνοι συνέχισαν τις ερευνες , ακόμα και στην ηπειρωτική  Ελλάδα με επίσης θετικά αποτελέσματα. Απο την δεκαετία του 1960 έως και την καταστρφή στην Κύπρο του 1974 Ελλάδα και Τουρκία διατηρούσαν άριστες σχέσεις.

Είναι χαρακτηριστικό ότι ο ελληνικός στρατός μέχρι το 1974 δεν διατηρούσε δυνάμεις στον Έβρο, ούτε και στα νησιά παρά μόνο στα σύνορα με Αλβανία, Γιουγκοσλαβία και Βουλγαρία.

Τον Σεπτέμβριο του 1955 ξέσπασε πογκρόμ εναντίον των Ελλήνων της Πόλης . Το πογκρόμ αυτό υποκινήθηκε απο την Βρετανία η οποία ήθελε να εκβιάσει την μητροπολιτκή Ελλάδα για να σταματήσει την υποστήριξη στον αγώνα των ελληνοκυπρίων με την ΕΟΚΑ, για αποτίναξη του βρετανικού ζυγού. 

Παρόλα αυτά οι σχέσεις Ελλάδας Τουρκίας δεν διαταράχθηκαν και μάλιστα η χούντα διαπραγματεύονταν την συνεκμετάλευση των κοιτασμάτων στο Αιγαίο.

Το 1974 και λόγω της ολικής ρήξεως με την τουρκία η ιδέα συνεκμετάλευσης εγκαταλείφθηκε.

Το γεγονός αυτό αποτέλεσε επιτυχία της βρετανικής εξωτερικής πολιτκής και αποτυχία της αμερικανικής.

Οι δε αμερικάνοι έψαχναν απεγνωσμένα εναλλακτικές πηγές πετρελαίου εφόσον είχαν πληγεί απο την ενεργειακή κρίση του 1973 όταν οι σαουδάραβες σταμάτησαν τις εξαγωγές πετρελαίου ως ένδειξη στήριξης σε Αίγυπτο και Συρία που είχαν χάσει τον πόλεμο του Γιομ Κιπούρ.

Οι μεν Βρετανοί κατάφεραν να διατηρήσουν τα κοιτάσματα της Κύπρου σε ύπνωση  προσδοκώντας σε μελλοντική εκμετάλευση εφόσον η βάση που διατηρούν στην νότια Κύπρο έχει κι αυτή ΑΟΖ.

Το 1981 οι αμερικάνοι έστειλαν τον Ανδρέα Παπανδρέου στην Ελλάδα με στόχο την διάλυση της χώρας και την εξασφάλιση των κοιτασμάτων αυτής ως  στρατηγικό απόθεμα εφόσον ήδη είχε παρέλθει η ενεργειακή κρίση και το πετρέλαιο ήταν φθηνό και δεν σύμφερε άμεσα η εξόρυξη των κυρίως υποθαλάσσιων κοιτασμάτων σε Ελλάδα και Κύπρο.

Σήμερα όμως το πετρέλαιο και το αέριο έχουν ακριβύνει οριστικά και αμετάκλητα και ήρθε η ώρα για την εξόρυξη των ελλαδικών και κυπριακών κοιτασμάτων.

Ωστόσο η κρίση μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας απο το 1974 εξέθρεψε και από τις δύο πλευρές αδιαλαξία και στέιρα αντιπαράθεση.

Ακόμα κι όσοι το 1974 ηταν σε ηλικία 30 ετών έχουν ξεχάσει σήμερα ως υπερήλικοι πλέον, ότι Ελλάδα και Τουρκία διατηρούσαν άριστες σχέσεις απο το 1924 μέχρι το 1974.

Είναι παράδοξο ότι Ιράν και Κατάρ, δύο χώρες θανάσιμοι έχθροι με μίσος το οποίο είναι προαιώνιο και όχι 50 ετών, όπως  η ρήξη Ελλάδας Τουρκίας, έχουν καταφερει και συνεκμεταλεύονται το ίδιο κοίτασμα στον Περσικό .

Οι δύο παραπάνω χώρες ωστόσο ασκούνε ανέξαρτητη εξωτερική πολιτική  η κάθε μια για τον εαυτό της και δεν επηρεάζονται απο τρίτους.

Στην πέριπτωση της Ελλάδας και Τουρκίας υπάρχεια μια πλειάδα εξωγενών παραγόντων που δεν επιθυμούν την εξόρυξη των κοιτασμάτων με πρόσχημα την πόλωση στις σχέσεις των δύο κρατών.

Οι Ρώσοι κι οι Άραβες δεν επιθυμούν την εξόρυξη των κοιτασμάτων σε Ελλάδα και Κύπρο για να μην χάσουν την αγορα της Ευρώπης.

Οι Άραβες απο το 2001 έχουν εξαγοράσει τον Ερντογάν και τον χρησιμοποιούν εναντίον της προοπτικής εξόρυξης των κοιτασμάτων εμποδίζοντας την προσέγγιση της Τουρκίας με την Δύση .

Ο Ερντογάν τα πρώτα χρόνια της διακυβέρνησης του ήθελε να εισέλθει στην Ε.Ε. και οι Γερμανοί κινητοποιήθηκαν παρασκηνιακά για να το πετύχει. Εκείνη την εποχή ακόμα και η επίσημη θέση της Ελλάδας στήριζε την  είσοδο της Τουρκίας στην Ε.Ε. 

Τα μεγαλύτερα εμπόδια που συνάντησε ο Ερντογάν ήταν οι ίδιοι οι τουρκοκύπριοι οι οποίοι μπλοκάρησαν κάθε πρόταση του σχεδίου Αναν το 2004 το οποίο πρότεινε μια διζωνική ομοσπονδία με την ελέυθερη Κύπρο.

Η αποδοχή του σχεδίου Αναν απο τον ηγέτη των τουρκοκυπρίων Μουσταφά Ακιντζί με την απόσυρση των κατοχικών δυνάμεων, θα αποτελούσε την απαρχή της έναρξης διαδικασίας εισδοχής της Τουρκίας στην Ευρωπαική Ένωση.

Ο Ερντογάν δεν μπόρεσε να ελέγξει τον Ακιντζί ο οποίος έκανε τος τουρκοκύπριους να απορίψουν το σχέδιο Αναν, το οποίο εξάλου είχαν απορίψει κι οι Ελληνοκύπριοι με τον Τάσο Παπαδόπουλο.

Απο εκεί και πέρα ο Ερντογάν στράφηκε με ζήλο στους πλούσιους Άραβες οι οποιοι και ανέστησαν την οικονομία της Τουρκίας αλλα με αντάλλαγμα την ισλαμική ατζέντα και την υποστήριξη στο Ισλαμικό Κράτος και τον πόλεμο εναντίον του Άσαντ στη Συρία ,όπως και την ισλαμική ριζοσπαστικοποίηση των Παλαιστινίων.

Οι Άραβες ελέγχοντας τον Ερντογάν ήλεγχαν και τις όποιες προσπάθειες αυτού να προσεγγίσσει την Ελλάδα, έτσι οι Άραβες εξαφάλιζαν ότι δεν πρόκειται ποτέ να εξορυχθούν τα κοιτάσματα Ελλάδας και Κύπρο υπο των φόβο της Τουρκίας.

Επίσης,  οι Άραβες έβαλαν τον Ερντογάν να στηρίξει το Ισλαμικό Κράτος το οποίο πολέμαγε τον Άσαντ ο οποίος ήταν το μόνο εμπόδιο για την υλοποίηση ενός αγωγού απου θα ενωνε το Κατάρ με τη Γερμανία μέσω Ιορδανίας, Συρίας, Τουρκίας, Ελλάδας, κατεχόμενης Βόρειας Ηπείρου, Αδριατικής, Ιταλίας, Αυστρίας.

Με αυτό τον αγωγό οι άραβες και πιο πολύ το Κατάρ θα ενίσχυε τις εξαγωγές του στην Ευρώπη χωρίς άλλους ανταγωνιστές πέρα απο την Ρωσία.

Οι Ρώσοι βοήθησαν τον Άσαντ στον πόλεμο εναντίον του Ισλαμικού Κράτους ακριβώς για να μην υλοποιηθεί ο αγωγός των Αράβων και χάσει την αγορά της Ευρώπης.

Οι Άραβες ήθελαν τον αγωγό , του οποίου την διέλευση απο τη Συρία αρνήθηκε ο Άσαντ, οι δε Ρώσοι δεν τον ήθελαν γιαυτό και βοήθησαν τον Άσαντ να επιβιώσει.

Ωστόσο , τόσο οι Άραβες όσο και οι Ρώσοι είχαν ένα κοινό τόπο, ότι αμφότεροι δεν θέλουν να εξορυχθούν τα κοιτάσματα Κύπρου κι Ελλάδας και σε αυτη την κατέυθυνση χρησιμοποιούν την Τουρκία ως παράγοντα εκφοβισμού και αστάθειας στην περιοχή.

Η εξίσωση που έχει δημιουργηθεί στην Αν. Μεσόγειο είναι άλυτη, εφόσον οι Αμερικάνοι θέλουν την εξόρυξη, οι Άραβες όχι και οι Τουρκοι ισχυρίζονται ότι θα σταματούσαν τις προκλήσεις εάν έπαιρναν κι αυτοί ένα κομάτι απο τα κοιτάσματα, δηλαδη απο συνεκμετάλευση.

Την ίδια στιγμή το Κατάρ το οποίο διευθυνει την οικονομία και την εξωτερική πολιτική της Τουρκίας, γίνεται όλο και ισχυρότερο οικονομικά, γεγονός που δυσχεραίνει άν όχι αποκλείει την απεξάρτηση του Ερντογάν απο αυτό.

Ο Πούτιν σε συνεργασία με το Κατάρ έχει εισβάλει στην Τουρκία και την ελέγχει με τους αγωγούς ρωσικού αερίου, την κατασκευή πηρυνικών σταθμών, την παροχή όπλων, την τεχνογνωσία στην εδραίωση της δικτατορίας κτλ.

Ωστόσο τα κοιτάσματα του Αιγαίου είναι πολύ φτωχά σε σχέση με αυτά δυτικά και νότια της Κρήτης τα οποία οι Αμερικάνοι πίέζουν τον Μητσοτάκη να εκμεταλευτεί.Η κυβέρνηση Μητσοτάκη ελέγχεται απόλυτα και σε όλα τα επίπεδα απο τους εφοπλιστές οι οποίοι δεν θέλουν κι αυτοί με την σειρά τους την εξόρυξη των κοιτασμάτων τα οποία θα εξάγονται με τον EAST MED , αγωγός που θα καταστήσει τα τάνκερ LNG των ελλήνων εφοπλιστών άχρηστα.

Η παραπάνω εξίσωση θα λυθεί μόνο με  τρεις  τρόπους. Ο ένας είναι ο πόλεμος και ο δέυτερος η αντικατάσταση εξ ολοκλήρου του πολιτκού προσωπικού στην Ελλάδα  με ελληνοαμερικάνους. Ο τρίτος τρόπος είναι αντικατάσταση του τουρκικού πολιτκού προσωπικού του ισλαμικού και εθνικιστικού χώρου με δυτικόφρονες κεμαλικούς.

Σε κάθε περίπτωση πρέπει η Ρωσία να χάσει τον πόλεμο στην Ουκρανία για απαλειφθεί ο κίνδυνος νέας εισβολης στην ελέυθερη Κύπρο κατόπιν εντολής Πούτιν για να ακυρωθεί ο EAST MED.